Yaşar Nuricilik diye bir ekol var mı yok mu… Bir ekol haline geldi mi gelmedi mi bu tartışılır ama Yaşar Nuri yaşadı ve öldü… Ve Eleştirdi çağını… Kimisi on kafir dedi. O kendine “Kur’ana göre İslamı” ortaya koyma misyonu verdi…
Deizm olmaz kimse bir tarikatla deizmi kıyaslasa ve deizm daha iyi bunlardan diye bir hükme varırsa…Yaşar Nuri’ye bu yönden de eleştirilerin olduğunu biliyorum.
Sünnilik nedir” Kur’ana göre” İslamdır. Bunu iddia etmek efendimizin hakkıdır ancak… Başkalarından daha çok bu iddia peygamberimizin hakkı… Kur’an peygambere geldi, Kur’anı en iyi anlamışlık iddiası ona yakışır… Yaşar Nuri de bu iddiada bulundu, hakketti mi, boş bir iddia mı Allah bilir… Her mezhep, her tarikat her ekol zaten bu iddiadadır. Hangisi ne derece hakkediyor bu iddiada bulunmayı… Biz bilemeyiz “ALLAHU a’lem diyelim…
Her din mensubu da benim dinim ilahi diyor… Yani benim dinim üstün diyor… Allahu a’lem der geçerim. Bakarım işine. Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz… Acı giydirdi mi, çıplağı giydirdi mi… Güzellikleri var mı… Güzel mi ameli… Bana sadece güzel ameli ölçüdür…
Yaşar Nuri için “Namazı başa bela” görüyor da denilmiş. Namaz başa bela değil ama sadece namaz ile olmuyor kardeşim. Namaz fuhşiyattan uzaklaştırmıyorsa beden eğitimdir gözümde… Çünkü; Kız kardeşini mirastan mahrum edenler de namaz kılıyorlar çünkü… Kabiller de kurban kesiyor çünkü…
Mensubu olmaya da bilir ama Yaşar Nuri bir farklı iz bıraktı… Övelim mi, sövelim mi… Bizi ilgilendirmez çünkü onu översek övülmek diğerlerinin de hakkı olur… İlgisiz olmayı seçiyorum ben… Eleştirilecek yönlerini eleştirmekle yetinmeyi seçtim.
Hint kültürünü oluşturanlar da bazı gerçekleri yakaladı… Onları da övelim. İlahi olan belli… Sen kitabı nasıl yorumlarsan yorumla beni bağlamıyor. Ben acı doyurdun mu? Çıplağı giydirdin mi diye bakarım benim de ölçülerim var… İlahi olanı bulmada… Sen “Kur’ana göre İslam bu “demişsin ya… Beni bağlamıyor.
İlahi olan belli… Canını malını sana Allah’ın verdiklerini Allah için verdin mi… Ben bunlara bakarım… Benim de ölçüm var ilahi olanı ayıklarken… Şehit ol kardeşim… İlahi yolda olduğuna inanmam değilse…
Şehitler Karanfiller
Şehitlerin kanından bir alev şu karanfiller
Şehitler gibi şu karanfiller…
Güneş karanfil sunarak ölür ufukta
Karanfilden ala çiçek yok
Şehitlerin kanından bir alev
Bahçemde sönmesin o alev
Sulandıkça daha alev gibi yanar karanfil
Alev alev yansın yaksın bizi
Nice çiçekler boyun büker karanfile
Bir kırık karanfil bin gece ağlatır beni
Ay karanfil bahçelerine ışık tutar
Yıldızlar karanfillere göz kırpar
Hatırlatır bana her karanfil
Acısı içime sığmaz o kırık karanfil
Hamza karanfil gibi yerde, kolu kanadı kırık…
Uhud dağının eteklerinde