Cahiliye arapları putçu bir toplumdu… Kur’an der ki yaratıcı olarak sadece Allahı kabul ediyorlardı… İşte ayet: “Yemin olsun ki, onlara: “Gökleri ve yeri kim yarattı?” diye sorsan, kesinlikle: “Onları Azîz ve Alîm olan (Allah) yarattı” diyeceklerdir. (Yani; her asırdaki müşrikler, Allah’ın varlığını ve yaratıcılığını kabul etmekte, ama O’nun hükümlerini gereksiz ve geçersiz görerek inkâra düşmektedir.)”(Zuhruf/9)
Yaratıcı inancı putçu toplumlarda hep var…
İnsan hiçliğini kime karşı hissettiyse onu put edinmiş… Kendinden üstün gördüğü her şeyi ululamış oysa ki Ulu tektir… Gücün tek kaynağı vardır, ilah odur… Hz İbrahim zamanında insanı ve yıldızları put edinmişler… İşte ayet:”Ay’ı doğarken gördü: “Rabb’im budur.” dedi. O da batınca: “Yemin ederim ki, Rabbim bana doğru yolu göstermeseydi, elbette sapıklığa düşen topluluktan olurdum.” dedi./Güneş’i doğarken görünce: “Rabb’im budur, bu hepsinden büyük.” dedi. O da batınca dedi ki: “Ey kavmim! Ben sizin (Allah’a) ortak koştuğunuz şeylerden uzağım.”/“Ben yüzümü tamamen, gökleri ve yeri yoktan var edene çevirdim ve artık ben asla Allah’a ortak koşanlardan değilim.” (Enam/77-79)
Yaratıcı inancı putçu toplumlarda hep var…
Yaratıcı inancı cahiliye Arabı’nda vardı çünkü putlarının yaratıcı olmadığını onlar da anlıyorlardı… Oysa onlar da bir hiç bir kul bunu anlayamıyorlardı… Gücün kaynağı tek bunu anlayamıyorlardı… Çürümüş kemikleri bile yaratıcı diriltir… En güçlü o diyorlardı… Oysa tek güçlü o… Ve gücün kaynağı o… Yaratılan sadece esmaya tecelliğah… İlahın yaratılana hulülü de söz konusu değil… Allah bundan da münezzeh…. Tek O subhan…
Yaratıcı inancı putçu toplumlarda hep var…
Tanrısal varlıklar yok… Tanrının görevlendirdiği varlıklar var… Putperestlik çok tanrılı dinlerde tanrısal varlıkları sembolize eden çeşitli figürlere tapınmayı ifade eder… İslâm kaynakları tarihî açıdan putperestliği genellikle Hz. Nûh dönemiyle başlatma eğiliminde (Zemahşerî, IV, 164; İbn Kesîr, es-Sîre, I, 68).
Putperestlik gelenek Hûd, Âd ve Semûd kavimleri zamanında sürmüştürİşte ayet.”Dediler ki: “Ey Hûd! Bize açık bir mûcize getirmedin; biz senin sözünle tanrılarımızı bırakacak değiliz; biz sana iman edecek de değiliz.” (11/53)
Yaratıcı inancı putçu toplumlarda hep var…
Putlarına yaratma gücü veren insan toplumu hiç yok, hz Ademden günümüze… Ve olmayacak, ateistler de var olanın ya biri veya kendisi tarafından var edildiğini anlamaktan aciz değiller… Var edenin öğretilerinedir itirazlar… Takva işte böylece oluşuyor… Hz İbrahim bende yanardım diyor… Rabbim bana doğru yolu gösterdi…” Demiştir… Yani Nas çok önemli… Aklı kalbi gönlü nefsi yanıltıcılar o kadar çok ki… Nasa Allaha sığınmaya muhtaç insan…..
Gönlüm Aşk Seccadesinde Güneş Buldun
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Gönlüm aşk seccadesindesin şimdi
Gönlüm alnının değdiği yerde olsun gözlerin…
Gönlüm aşk seccadesindesin şimdi
Yine putlar var asrın put asrı…
Gönlüm ey İbrahim
Kır kendi putlarını
Taşla şeytanını…
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Aşk göğsünde atsın yürek gibi…
Gönlüm ahir zamanda bile olsan
Gülüm eylül ayında bile olsan…
Boyun bükme gülüm
Boyun bükme gülüm…
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Nefsim yıkık… Çözül gönlümün dili
Işığın yetimi aşk seccadesindesin şimdi…
Kırkınçı yaşım bereketli…
Nefsim yıkılmış başlat yürümelerini…
Gönlüm aşk seccadesindesin…
Gönlüm altın asrı çağır…
Sabah-akşam.
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Işığın yetimi aşk seccadesindesin şimdi…
Karanlığım yıkıldı
Otuz yıl kırk yıl yürümüşüm karanlığa
Şimdi geri dönme zamanı ışık hızında
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Işığın yetimi aşk seccadesindesin şimdi…
Kibrim yıkıldı
Gönlüm aşk seccadesinde şimdi …
Nehir kıyısına diktim gönlümü…
Tanrı dağlarından sesler çağırdım
Kolundaki zincirleri kırdım o Bilâl’in
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldun
Doymadan kalk sofralardan…
Az uyu yataklarda
Sözün altın ise konuş…
Güneş çağ insanlarının izindesin…
Sen de bir Bilalsin… Asrının kızgın çöllerindesin…
Gönlüm sermayen aşk şimdi
Cahalet yıkıldı bende…
Kışa kalma gönlüm
Gönlüm göçmen kuşsun
Kış bastırmadan göç
Güzel sahilleri var nurun
Bir bahardan diğer bahara göç gönlüm
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldu
Ezanlar okunurken
Gönlüm aşk okulunda okuyor gökleri
Aşk ateşi düştükçe
El bağlar gönlüm aşk seccadesinde
Gönlüm aşk seccadesinde güneş buldu