Yalnız Kalan Kırımlı Kardeşlerimiz 2-

Bugün 3 şubat 2019 Beyazıt Meydanında “Kırım Mitingine” katıldım.
Biz her zaman Osmanlının çöküşünün başlangıcını Birinci Viyana Bozgununa bağlarız. Ondan önce Kırım Hanlığının Ruslar tarafından işgali vardır ki bu bizim Kafkaslarda gücümüzün zayıflamasına sebep olmuştur.

O tarihten sonra Kırım Türkü onca direnmeye rağmen bir türlü bağımsızlığını elde edememiştir. Türklerin Ana vatanı olmasına rağmen Türklerden de buraya elde tutulur bir yardım yapılmamıştır.
Yerinden, yurdundan sürülmüş, katliamlara tabi tutulmuş, ezilmiş horlanmış Kırımlılar, günü geldiğinde hakkı olan, doğdukları bu topraklara geri dönüp bağımsızlığına kavuşacağına iman etmişler, ahdetmişler.

Allah mazlumların yanındadır.
Bugün yapılan nümayişte Mustafa Cemil Kırımlıoğlu’nun hanımı çok içli çok uyarıcı bir konuşma yaptı. Birleşmiş Milletlere dikkat çekti.
Çok heyecanlı, çok diri bir toplantıydı.
Dualar okundu,
İstiklal marşı,
Kırım marşı çalındı.
Arkasından şehitlerimize saygı duruşu yapıldı.
En son basın Açıklaması Kırım Dernekleri Başkanı tarafından yapıldı.
Fakat ne acı bir durum ki tek bir sivil kurumu, bir dernek yetkilisi konuşma yapmadı, hiçbir partinin eski yeni milletvekili orada yoktu.
Esir Türk İlleri için kurulmuş Ülkü Ocakları bile orada yoktu.

Hiç unutmuyorum yıl 1970 yıllarda Mustafa CEMİLOĞLU Ruslar Tarafından Tutuklanmıştı. Yurt çapında Ülkü ocakları büyük bir Miting yapmıştı ve Ruslar CEMİLOĞLU’NU bırakmak mecburiyetinde kalmıştı. Türkiye’ye geldiğinde de Alparslan TÜRKEŞ’E teşekkür etmişti.
Akdeniz’de Kıbrıs bizim için ne ise Karadeniz’de de Kırım o kadar önemlidir.

KIRIM
Bir yiğit inmiş
Kırım’ın dağlarından,
İstanbul’un göbeğine;
Geçerken İstanbul Boğazını,
Derin derin çekiyordu içine,
Hürriyetin havasını.
– Ah dedi ah!
-Bir gün gelecek,
-Gardaşlarımla birlikte,
– Kırım da, Kafkasya’da da,
Nasip olacak mutlaka;
-Böyle bir nefes…
Fakat boğazı düğümlendi;
Sıktı yumruklarını…
Gördüm,
Gözlerinde yanıp sönen ateşi.
Sanki bomba düşmüştü zalimin otağına!
İşte umut dedim.
İşte Cengiz Dağcının torunu dedim.
İşte Mustafa CEMİLOĞLU,
İşte Atatürk’ün askeri dedim.
Bağımsızlık ateşinin kıvılcımı,
Tek tek tutuşturuyordu,
Kafkas dağlarında, ovalarında…
Türkiye de, şimdi de burada,
Hürriyet meydanında!
Giriyordu sevdası, umudu, aşkı,
Gönüllere yudum yudum…
Kırım Ana Yurdum,
Bitmeyen umudum!..

Yusuf YILMAZ