Unutulmazsın Unutmayan Biri Var…

Ölümlüyüz… Öleceğiz, ölünce hatırlanır mıyız dersiniz… Aslında önemli olan, hayırla anılmak… Hayırla anılmak istiyorsak, güzel işler yapmalıyız. güzel eserimiz olmalı… “İnsan ölür eseri kalır, eşek ölür semeri kalır…” denilmiş.

Unutulmamak ister insan, öldüm unutulsam ne olacak diyemez… Eserleri ölmeden ölmüyor insan. Tarihi şahsiyetler büyük işler yaptıkları için yaşıyorlar. Var mı seni yaşatacak eserin…

Ne kadar unutulmaz olsan da bir zaman gelir ki, unutulursun; tarih buna şahit… Var mı hiç unutulmak isteyen, hayır hiç unutulmak istemiyoruz. öyleyse güzel anılalım ve güzel işler yapalım… Allah kulunu unutur mu… Ölsek de diriltecek ve hesaba çekecek… Unutulmazsın unutmayan biri var. Unutulurum sanma.

Mezarımızın üstünden yollar da geçse unutulmayız… Sevdiklerimizden “Fatihalar” gelmese de unutulmadık… Onlar unuttular sadece ama unutulmadık, unutmayan biri var. Keşke hayatı onun için yaşasaydık… O VAFİDİR. Gel  hayatı onu razı etmek için yaşa, diğer sevdiklerin unutacaklar seni.

Anılmak yaşamak kadar güzel, unutulmak ölmek kadar acıdır. Unutmayan biri var, son durağın ya cennet ya cehennem olacak… Unutulmayacaksın, belki de kıymeti de bilinecek bir şiirimde “Hayat ve ölün iki ayağı cennetin
Dünyada anlaşılmasa da kıymetim…” demişim.

“İnsanları ve cinleri  kulluk için yarattım buyuruyor yüce Allah, korkma unutulurum diye… Son durağın neresi olacak onu düşün en önemlisi bu…

Çimen Boy Ver Mezarımda

Ey taş mezarıma taş mı olacaksın
Ey ağaç tabutumun tahtası sende mi…
Ey kuş uçar mısın mezarımın üstünde
Ey çiçek böyle güzel açar mısın mezarımın üstünde
Ey karınca bir nefeslik yol açar mısın mezarıma
Ey arı çiçeklerini unutma mezarımın
Bulut sen de ağlamayı unutma mezarımın çiçeklerine
Güneş gülümsersin değil mi geçerken mezarımdan
Rüzgar mezarımdan al mektuplarımı yare götür.
Yarden güzel selamlar getir…
Çimen boy ver mezarımda
Selvi göklerin mavisiyle konuş
Evimi, köyümü dolaş rüzgar
Bütün dostlara ulaş rüzgar…
Esma deli deli…
Fısılda sırları bütün gönüllere
Rüzgar es ELİF elif diye…
Susmuş değilim ölüysem eğer…
Kalkarsam başım göklere değer

Fatiha istiyorsa taşım oku
Ey rüzgar kuşlarla aramda mekik doku
Kim çevire bilir atılmış oku
Bil ki, aklım kuşlarda kaldı…

Denize gidersen mavilik taşı
Ağlıyorsa sustur başımda mezar taşı
Ninniler söyle inleme ey rüzgar.
Duyan olmasa da seni dinleme ey rüzgar

Yollar geçerse üstümden
Yolcuya selam söyle
Güller biterse üstümde
Nazlı güllere selam söyle…

Ağaç kökleriyle nefeslesem hayatı
Ölmedim ben ölmedim diriyim desem
Ölüm ne güzellikler vereceksin bana bilsem
Toprak gibi gül gül gülsem

Kim derse ki yanılıyor senden makber kaldı
Uçurtmalar benimle uçtu
Çiçeklere çeşme oldu parmaklarım
Toprağı kazmaladı tırnaklarım…
Nice narin kibar kavaklar kaldı

Mezarımda açan çiçek habercisi cennetin
Bini bir para soframdaki nimetin
Hayat ve ölün iki ayağı cennetin
Dünyada anlaşılmasa da kıymetim…