Şovmenlik Ruhu

Zeka, espritüellik, hazır cevaplılık, cesaret, dikkatlilik, merak, tecrübe, kültür, eleştirellik, taklit yeteneği karışımı bir olgudur şovmenlik. Bir çok özellik oluşturur bu sahne mesleğini. Yaşamda doğal şovmenler vardır. Hangi mesleği yaparlarsa yapsınlar hep aranılan sevilen kişilerdir.

Şovmenlik kesinlikle cıvıklık ile karıştırılmamalıdır. Cıvıklar da şovmen değildir zaten. Şovmenlik yaptığını zanneden cahil kültürsüz patavatsızlardır. Küfürbazlık da şovmenlik değildir. Üç lafından ikisi küfürden ibaret olanlar şovmen değil dengesizdir. Laf kalabalığından ibaret, yürüyen kocaman bir çene olmak şovmen olmak asla değildir. Kişiye hakaret ederek, toplum önünde utandırarak, maddi manevi ya da bedensel bir kusuru diline dolayarak insanları güldürmeye uğraşmak da şovmenlik değildir. Aslına bakarsanız insanları güldürmeye çalışmanın adı değildir şovmenlik.

Şovmenlik, kendi hal ve hayatına yönelerek, kusurları üstlenerek karşınsındakine tebessüm ettirerek düşündürüp onu eğitmektir. Şovmenlik, hayat derslerini güldürerek verebilmektir. Acıları şekere çevirebilmektir. Çok derin felsefik konuları bir cümlede açıklayabilmektir. Basit tek bir kelimeyi öyle bir hal ile esprileyerek ya da taklitleyerek  sayfalarca anlatılabilecek olanı tek kelimeyle anlatabilmektir. Farkunda olmadan düşülen ikilemleri görülür hale getirmek, farkındalığı artırmaktır şovmenlik.

Çok iyi bir taklitçilik tek başına şovmenliği kazandırmaz. Mukallit olur şovmen olamaz. En doğru kelimeyi en doğru davranış ve en doğru taklitle sunabilmektir şovmenlik. Yerel etnik lisanları ağızda eveleyip gevelemek şovmenlik değildir. Bir körü alaya almak şovmenlik değildir fakat kör bir sanatçının sahnede körlüğünü alaya alabilmesi onun engelini aştığı mesajını verir ki, o sanatçıyı değerli kılar. Yangına giden itfaiyenin yangın mahaline vardığında hortumların unutulduğu ya da su tankının boş olduğu fark edilmesi az bulunur bir doğal komedyadır. Bu itfaiye komedyasını sahneye alan itfaiye tiyatro ekibi alkışı hak eder bence.

Şovmenlik konusunda en fukara kesimin siyaset kesimi olduğunu düşünüyorum. Kendisini en eleştiremeyen kesim, televizyonda hatta karikatürlerde dahi eleştirilmeyi hazmedemeyen kesim siyaset kesimidir. Bu kibirden mi yoksa küstahlıktan mı oluyor bilemem ama siyasetçilerin şovmenlik ruhunu taşımalarını çok isterdim. Başka bir yönden bakarsak, kavgacılık, iftira ve küfürbazlığın pirim yaptığı bir ülke siyasetinin halkı Nasreddin Hocasını unutmuş demektir. YE KÜRKÜM YE ana siyaset olmuş demektir. ÇOK ELBİSELER GÖRDÜM İÇİNDE İNSAN YOK diyenlere ihanet dolu değil mi ?