Yayın hazırlığı içinde olduğum, “Mezarlık Kültürümüzden Örnekler” adlı kitabımın tashih aşamasındaki çalışmalarım sırasında, değişik mezarlıklardaki mezar taşlarında yeralanlardan ön ve arka kapakta değerlendirmek üzere bazı seçmeler yaptım. Onların satırları-mısraları arasında gezmek istiyorum, sizlerle paylaşmak istiyorum efendim. Buyrun:
1- Düşünmezsin sen ölmeyi,
Terketmezsin hiç gülmeyi,
Yakası yok, ak gömleği,
Giymemeye çare mi var?.
2- Konularım, komşularım,
Torunlarım, yavrularım,
İşte benim sonbaharım,
Gelmez yola gidiyorum..
Bu duygularla, dünya gerçekleri anlatılır, herşeyin boş olduğu yönünde dikkat çekilirken, mezarlıkların binlerce değerli insanla dolu olduğu noktasından hareket edilmek istenir. Ve arkasından seslenilir:
3- Sabahtır, ezana bak,
Kabrimi kazana bak,
Azrailin suçu ne,
Defteri yazana bak.
4- Dünya büyük bir ağaç,
Bizler birer yaprağız.
Bugün veya sonradan,
Teker teker toprağız (İsa Kayacan)
Bitişi yoktur, dönüşü yoktur. Bu dünyada yaşarken varlığımızı hissettirmeliyiz, yaptıklarımızla, yakın çevremize, toplumumuza yararlı ve yardımcı olmalıyız. Zaman içinde kaybolup giden, gidecek bir isim olup-olmamak elimizdedir.
5- Nice ölüler vardır, diriden daha diridir,
Nice diriler vardır, ölüden, daha ölüdür.
6- Dünya bir bahçe,
İnsanlar, dal-yaprak,
Unvanın ne olursa olsun,
Sonun, yine kara toprak.
7- Sen bahar gülüsün,
Sevgili bir ölüsün,
Kara toprakta değil,
Kalbimizde gömülüsün..
Ardı arkası gelmez yorumların, söyleyişlerin. Hepsi bu dünya ile ahiret arasındaki gerçeklerden sözeder, karşılaştırma yapar. Toprak, ölüm-vefat, bu dünyadan göçüp gitmek her anlatımın hareket noktasıdır.
8- Toprağa ait vücut,
Yerde kalır..
Ruh ise,
Göklerin süsüdür..
9- Ölüm tek kişiliktir,
Sevgi, iki kişiliktir,
Ben, sizi sevdim,
Aklımda değildi ölüm..
