Kar tipi hâline dönüşmüştü. Kapının önüne çıkan çocuklarına bağırdı. “İçeriye girin korona soğukta daha etkiliymiş, yakalanırsınız.
Büyük oğlu, ana emi mi geliyor. Hayırdır, bu fırtınada eminin ne işi var burada. “Oğlum korona soğukta etkili olan salgın hastalık geliyor.
Büyük oğlu durakladı, ana emi kasaplık mı getiriyor. Emi besicilik yapıyordu. Gerektiğinde ineğini kasaba veriyordu.
Ana tipinin etkisiyle söylediğinin anlaşılmaması üzerine, çocuklara biraz daha yaklaştı ve Çocuklar korona, soğukta daha çok azıyormuş içeri girin.
Büyük oğlu, ana, emi bizi inek diye yakalayıp kasaba verecek değil ya.
Oğlum emi seni niçin yakalasın hastalık geliyor hastalık yakalanırsın.
Kardeşine, anam bağırıyor ama kulak ver bakalım sen ne anlarsın.
Küçük oğlan, ana ne diyorsun.
Oğlum, içeri girin korona geldi, hastalığın başı.
Küçük oğul, ana kar, kar ana kasaplık öteden geliyor.
Ana geri döndü ve kardeşi kasaplık inekle gelmez mi.
Kardeşine, tipiden çarşıya aşamadım. Korana da varmış, geri döndüm. Kasaplık ineği ahıra bağlamalıyım.
Biraz çabuk hava soğuk, korona hastalık, fena dedi.
Büyük oğul dışarı çıktı, emi, bu havada ne işin var, kasaplıkla yollara düştün. Anam geleceğini tahmin etti. Emmin kasaplıkla geliyor, dedi.
Küçük oğlan, ana bekleme soğuk kar ana gel dedi.
Ana pandemi dedi, büyük oğlu, emi anladı. Ana hastalık dedi. Oğlu, kasaplık anladı.
Küçük oğlu, anasına bağırdı, kar ana kar içeri gir, tipi fena geldi. Ana virüsün tipi fena anladı. Bugün herkes yanlış anlıyordu. Tipi bastırmış ve göz gözü görmez olmuş, ana hastalık diyor çocuklar kasaplık anlıyordu.
Büyük oğlu, arkadaşının, kovit demesine, kovit değil, komik dedi. Küçük kardeşi de komik değil kovit dedi.
Ana kardeşine bırak çocukların yanlış anlamalarını, onlara pandemi diyorum onlar bana emi diyor.
Ana “Çayımız hazır kahvaltı edelim,” diyor.
