Değerli dostlar!
Aman ha! Kendi oluşunuzdan, yapınızdan, fıtratınızdan birtakım güçleri, yetenekleri, becerileri ilâh edinmeyin, bir veya birkaç melekenizin sizi yönetmesine izin vermeyin!
Bütün varlığınızla bir bütün olarak kendinizi görün, değerlendirin,
bütünlüğü gözden kaçırıp parçalarda boğulmayın.
Kendi’n denildiğinde, artı ve eksi taraflarıyla fıtrat bütünlüğünüzün farkında oluşunu, benlik ölçütlerinin sistem formunda ele alınmasını, parçayı değil bütünü amaç edinmiş bir dimağı, bilinci, şuuru anlayın.
İşte bu hâl, güven, emniyet hâlinin bilgisine erişme hâlidir.
Kısaca; İmân ve İslâm denildiğinde, idrâkine varılması gereken de budur.
Sizden istenen; yaşama, olaylara, zihniyetlere karşı, özbenliğinizin farkındalık düzeyini kavramış bir “kendilik” veya “özgünlük” duruşunu sarsılmaz bir güvenle sergilemektir.
Çoğu Mushâf mütercimleri, çevirdikleri mushâfı insanlara okuyorlar ve sonra, “Allah dedi ki…” diyorlar.. oysa diyen, konuşan, aktaran kendileridir. Bu hâliyle sapık tanımlamasına tam uyuyorlar, fakat farkında değiller.
Kendi öğrendiklerini, bildiklerini, çevirilerini, algılarını “Allah” a mal ve fatura ediyorlar.
Toplum çoğu akletmekten, düşünmekten, bilinçlenmekten uzak olduğu için çok büyük bir küfür demek olan bu durumu İMAN bellemektedir. Çoğunluğa uyarak zihinlerinde uyandırılan korkularına siper edindiklerini sanmaktadırlar.
Düşün şimdi, bir elma bahçesindesin, elma için putlara yalvarır mısın?
Elbette yalvarmam, dalından koparır, yerim âfiyetle…
Peki, şimdi düşün ki, çorak bir arazidesin, elma için yalvarır mısın?
Bugün çok şakacısın adamım!
Olmayan elma için yalvarılır mı?
Sen ne demek istiyorsun onu söyle?
Diyorum ki: Yapabilir oldukların nedeniyle nasıl yalvarmıyorsan, mümkün olmayan işler içinde yalvarma.
Şükür demek, işte budur.
ATATÜRK KÖŞESİ
Dinsiz milletlerin devamına imkan yoktur..
DÜŞÜN-TAŞIN
Paylaşmak, insan ve Müslüman olmanın bence temel şartıdır.
AFORİZMALARIM
Bölsen, parçalasan, toplasan çıkartsan, hatta öldürsen yine de içimdeki Yüksel MERT meleğini yok edemezsin…
