Otostopçu Solcular

Zinhar, kimse alına!..
Bizimkisi, yarım aklımızla bir işe yaramaz cumhuriyet treni içerisinde yol almaya çalışmaktan başka halt değil!..
Red Kit’in maceraları gibi…
Bir bakıyorsun demiryolları dinamitlenmiş; onarmaya gelirken yolu kesilenlerin kendileri onarılmaya ihtiyaç duyar hale getirilmiş…
Kızılderililer saldırmış, Daltonlar ele geçirmiş, batıya yeni gelenler kurşunlamış, sıkıyı görünce içindekiler dışarı atlamış…
Ama tren, itile kakıla da olsa yoluna devam etmiş…

Bizim bindiğimiz tren gibi…
Yola çıktığından bu yana saldırmayan kalmadı…
Binmeyenlerinden vazgeçtik;
İçinden atlayanın da ilk yaptığı, öfkesini trene kusmak oluyor…
Böylece tren, iyice yolcusuz kalırsa;
Seferden alıkonacak…
Düşünülen ve desteklenen bu!..

Solculuklarını yaşadıkları döneme göre ayarlayanların en büyük destekçileri de bu treni yola çıktığı andan itibaren taşlayanların torunları oldu…
Dün yaşandığı gibi;
Bugün yaşandığı gibi;
Yarın zor yaşanacağı gibi!..
Zor, zira yarın bu tren seferden kaldırılabilir…
Yani, Atatürk’ün dediği gibi;
Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalmayabilir…
Bu yazının en keyif veren cümlesini döktürdük sanırım, treni taşlayanlar için;
Rejime de kurana da savunana da saldırılar iyice şiddetlenmeye başladı…
Dinciler ve o solcular el ele taşlamaya devam ediyorlar treni, içindeki son yolcuyu da yıldırabilme düşüncesiyle…
Hangi solcular!..
O solcular…
Yoo…
Kabul etmedikleri için, entel-liboş değil…
Bunlar, her kapıdan içeri girmeye müsait solcular…
El ettiklerinde, tesadüfen önlerinde duran araca atlayıp yol almaya çalışan solcular…
Bunlar;
Yaşadıkları döneme göre solculuk ayarı çeken ve her yöne çekilen taşlayıcılar…
Bunlar kim mi!
Bunlar, dedik ya; önlerinde durması için her türlü araca el eden;
Atladıklarında da sürücünün rotasında giden;
Otostopçu solcular!.