“Gölgeler renkli olsa kararır mıydı her şey.” Ü.S.
Meğer, selam etmiş. Gözünüzün önünden bir rüzgar, en sevdiğiniz kuşlara boyanmış-mış.
Nefesin berisi bir mezarmış meğer. Ya ötesi‘ni dedirtmeyen.
Sadık yârin kara toprak bir yorganmış meğer. Eliyle tutan ölümün peşi. Gelenin geçenin gölgesi değer. Olur muyuz gelenin geçenin gölgesi.
…
Bir gece, karanlık aldı beni. Bi’dünyayı bir zerreye tıktı. Nefesim siyahtan da öte. Ver, dedim nefesimi. Al, dedi karanlık, hepsi bir yerde. Dünyayı bir bir, bir zerreye tıktı.
Nice zaman önce seyir ettirdi. Kıraç topraklar, ölü ağaçlar. Nihayetsiz bir kabullenişle; her nasılsa bilindik hisle, dönüverdi nefes-im dediğin kıraç topraklara.
Nicedir dolaştım, insan çoraklarında, ölü nefeslerde. Nihayetsiz bir bilişle; her nasılsa hep gelişle, bitiverdi nefesim.
…
Gün olur, alır başını gitmezsin. An olur, yürüdüğün bir adım olur.
“Görünmez bir mezarlıktır zaman / Şairler dolaşır saf saf tenhalarında şiir söyleyerek”
“Bitti bahar yine bitti / kırlangıçlar uçup gitti”
Bir an olur gelir bahar yine gelir, kırlangıçlar uçup gelir, peşinde ölümün.
…
