Öldürmeyen Allah Öldürmez….

Öldürmeyen Allah öldürmez… Allah her var ettiğini bir görev için var etti. Buna kader diyoruz… 1999 Gölcük depreminde İstanbul’un Avcılar ilçesindeydim. Yakınımızdaki apartman çöltü dokuz yaşlarındaki kız çocuğundan başka kimse kurtulmadı… Dokuz aşındaki kızın kurtulduğunu görünce bu enkazdan nasıl sağ kurtulunur demiştim… Ama o kız sağ kurtulmuştu ailesi dedesi ninesi ölmüştü…

Hz Musayı Nil nehri yutmadı… Beytullahı Ebrehenin ordusu yıkamadı… Ateş yakmakla görevli ama Hz İbrahimi yakmadı… Çünkü ilah tek… Ateş de ona bağlı deprem de ona bağlı… Müstakil tek o yaratılanlar müstakil değiller…

Bedir savaşında bin kişiye karşı üçyüz kişi… İnsanın aklı çıkar… Bu bin kişi nasıl yenilir… Allah yazdıysa yenilir… Melekler gelir yardıma…

Öldürmeyen Allah öldürmez de karamsarlığı at… Korkaklıktan kutul… Ümidini koru… Gerektiğinde dünyaya bile diklen… Sonucu Allah belirler… Ve her zaman zahirde güçlü görülenin olmaz zafer… Allah bir hastalık vererek veya bir başka gücü de musallah ederek düşmanına karşı zafer verebilir sana… Eyvah yandık deme… Sebeplere sarılmış olmanı öğütler Allah sebeplere sarılma da demiyorum ama sebeplere tam sarılsan bile o zafer yazmamışsa zafer gelmiyor… Sebeplere sarılmadan efelenmek doğrudur demiyorum ama korkaklık ve karamsarlığa kapılma diyorum… Ümitsizliğe kapılma diyorum… Allahu a’lem… Öldürmeyen Allah öldürmüyor…

Gül Çocuğun Fotoğrafları Gül

Bu çocuk gül
Gül çocuğun fotoğrafları gül
Şimdi kuyuda Yusuf gibi
Güneş güneş büyüyor Enes gibi
Firavunun sarayında Musa o…

Annesinin bir tanesi bir çocuk
Nur tanesi bu çocuk
Bakışlarında, “anne beni çok sev… daha çok” yazılı sanki
O bakışların hep nurlu dünyası
O bakışlar aşkın aynası
Ve dede beni çok sev… Daha çok
İnsanlar beni çok sevin …

Bir çocuk güneş sevin
Ve ağaçlar kuşlar siz de çok sevin…
Bir çocuk yıldız sevin
O masallar aleminden gelmiş gibi…
Sevgiyi öğretmeye gelmiş gibi evinize annesi
Ve şu dünyaya

“Sevgiyle sevginizle… Büyürüm ben
Sevgiyle uyurum güzel uykuları…
Sevgiyle tatlandırın oyunlarımı
Diyor

Ben bir çocuk biliyorum…
Bir çocuk ki,
Emsali yok ki,
Bir nur
Annesinin göz bebeği
Kainatın öz bebeği
Bütün fotoğraflarında annesinin ve kainatın
Dedesinin
Kuşların
Ağaçların
Bütün semanın…
Varlığın bütün fotoğraflarında o bir nur…

Rüyalarında bile sevginin en koyu rengi
Rüyalarında bile güneşin gün boyu cengi
Rüyalarında varlık şarkısının ahengi
Rüyalarının yok ki, dengi…

Hayat masal olsun
Masal diyarıdır dünya, sevgi varsa…” der gibi onda bütün bakışlar…

Sevgi eritir karları bahara döner kışlar
Evlerde, köylerde, ülkelerde

O çocuk çocukların en sevimlisi
O Allah’ın sevgilisi Muhammet…
Efendiler efendisi
Sevilmez mi O Muhammet
Sevilmez mi O Ahmet
Bebek Ahmet
Bebek Muhammet…

O çocuk Muhammet… (S.A.V)
Doğduğunda yoktu yanında babası…
O yetimler için savaş verdi
Sevgi için
Şefkat için savaş verdi…
Uğruna kaç tane güneş verdi
O güneşlere kurban olayım
O çocuğun sevdasına kurban olunur