Değerli okurlarım,16 Mart 1937 Köy Enstitülerinin kuruldu, 27 Ocak 1954’de kapatıldı..Bakın bu okullar kapatılmamış olsaydı, ülkemiz hangi seviyelerde olurdu. Buna siz karar verin.
Bu gün bu okulların açılışını kutlarken, kapanışını da hayıflanarak üzülmekteyiz. Şayet bu okullar kapatılmamış olsaydı, bu gün ülkemizin çehresi nasıl değişmiş olacaktı ve başımıza neler gelmeyecekti.
Her ne sebeple olursa olsun:
1- köyden kente göç olmayacaktı..
2- Yoksulluk, hırsızlık gasp gibi sosyal yaralar söz konusu olmayacaktı.
3- Okumayan kız çocukları kalmayacaktı.
4- Topraklar işlenecek, çoraklaşmayacakdı.
5-Sanayimiz gelişecek ve dışarıdan sanayi ürünü almayacaktık.
6-Dış ülkelerden tarım ürünlerini almamış olacaktık..
7-Gereksizlik içinde işe yaramayan işlere yatırım yapmayacaktık.
8-Hazinenin zenginlik kaynağı olan özelleştirmeleri yapmayacaktık.
9-Ülkemiz refah içinde yaşayacak, terör belasına buluşamayacaktık.
10- Huzur içinde yaşanacak ve kadın cinayetleri olmayacaktı.
11-Her öğrenci eğitim hakkından eşit yararlanacak ve paralı eğitim söz konusu olmazdı.
12-Özel dershaneler kurulmayacak ve Feto belası başımıza gelmeyecekti.
13- 81 ilde öğretmensiz ve araç gereçsiz olan üniversiteler açılmayacak, yaparak yaşayarak eğitimi olacaktı.
14-Anlamsız cinayetler olmayacak ve hapishaneler dolup taşımayacaktı.
15-kendi üretimiz ve işimiz gücümüz olacak, paramız değer kazanacaktı. Gidip İMF’nin kapısında boyun kırmayacak tık. Amerika karşısında taviz-kar olmayacaktık.
Değerli okurlarım, bu saydıklarım ne yazık ki içinde yaşadıklarımızın göstergesidir. Bu örnekleri dikkate alarak, yeniden eğitim öğretimimizi bilimsellik içeren müfredatla şekillendirmemiz gerekir. Her geç kalış ülkemizin daha çok fakirleşmesine ve yoksullaşmasına sebep olur. Acil önlemler alınmadığı takdir de, bugünü bile arar oluruz.
Mürsel ADIGÜZEL
Eğitimci Yazar ve Şair
