Ağladın, milyonları ağlattın.
Elinden ekmek tezgâhını aldılar, ağladın, milyonları ağlattın.
Çocuk yaşında hayatı sana zehredenlere, beddua okudun, milyonlara okuttun.
Ağla, ağla ama bil ki, yarınlar aydınlık…
Yalnız senin tezgâhına değil; Türk Milletinin doğasına, toprağına, yeşiline, bağına ve bahçesine çöktüler. Türk Milletini ağlattılar.
Kimi maden, kimi petrol, kimi gaz, su ve kimi bilmem ne bela arıyor.
Mehmet Akif’in dediği gibi; kimi İngiliz, kimi Hindu ve kimi bilmem ne bela.
İzmir’e çıktı bataklık sülükleri, Ege’de gösterdiler yamyamlıklarını. Ağlarsın yavrum ağlarsın. İstiklal mücadelesi için, O bataklık sülükleri adına, keşke onlar kazansaydı diyenler için de ağla.
Aynı teröristler, daha dün milletin meclisini bombaladılar ağladık, ağladık şehitlerimize.
Sen de şimdi ağla…
Bu günlere rağmen seni ağlatanlar utansın.
Bu dünya, bazen önüne ve bazen de yanına ağını atar. Ağdan kurtulmak zorundasın. Yoksa kır çiçekleri gibi, ufalanıp gidersin.
