Kur’an Allah Kelamı…Ama…

Kur’an Allah kelamı…ama…

Kur’an Allah kelamı…yani esmanın kelamı…esmanın öğretileri

Kur’an esmanın kelamı…Esmanın öğütlediği eylemler haller düşünceler duygular öğretilir Kur’an ile…

Kur’an esmanın kelamı…”Kur’anda şu yok bu yok diyen “deme sebeb-sonuç ilişki tasdiği.hikmetlilik tasdiki dua-sonuç ilişki tasdiki… yok deme ALLAH HAKİM demek bunların varlığı demektir.Esmayı öğretmesi yeter esmanın tefsiri Kur’anda var demen için…

Esmaya asilik varsa o eylem o hal o düşünce o duyu yasaktır ilahi dinde…İlahi dinde ölçü Allah ölçü esma…Düşünce ve inançta öğütleri var Kur’anın esması değişmez Allah değişmez ekmeldir çünkü eksiklik esmanın değişik hali şekli değil …de…Nur sıfatı değişti deme ekmelliğini yitirdi NUR sıfatı deme…Nur sıfatı ekmel halini koruyor de…ama Hz İsa “Oğul” dersen eksiklik vermiş olursun NUR sıfatına…Allah eksilmez ekmeldir ve bozulmaz ekmellik tek Allaha aitir…esma ile kavgadır NUR sıfatı eksildi deme…”Allah nurundan peygamberimizin nurunu yarattı…de.peygamberimizin dediği bu.bildirilen ilim bu.bildirileni değiştirme aman…Kaynak Allah de sahib Allah de… ama ekmelliği eksikliğe dönüşmeyen tek kaynaktır Allah…ekmelliği eksilmez …de.Yaradan -yaradılan sınırsız farklıdır de…”enelhak”de ama denkim anlamına getirme…bu iddianı ortağım anlamı yükleme bu iddiana…

Kur’an Allah kelamı…ama

Kur’ân-ı Kerîm Allah’ın (cellecelâluhu) kelâmıdır, kadîmdir; kul sözü değildir…

Kur’an’ın vahyi konusunda Allah, Cebrâil ve Hz. Muhammed (asm)in tebliğ ve tebellüğu söz konusudur. Vahyin asıl sahibi olan yüce Allah, Kur’an’ı Hz. Cebrâil vasıtasıyla Hz. Muhammed (asm)’e indirmiştir. Bu hususta müslümanlar arasında en küçük bir ihtilaf yoktur. Ancak âlimler bu vahyin nasıl geldiği ve bu iletişimin nasıl kurulduğu hususunda farklı görüşler bildirmişlerdir:

a) Hz. Cebrâil, Kur’an’ı doğrudan doğruya Allah’tan almış ve Hz. Muhammed (asm)’e aynı lafızlarla aktarmıştır.

b) Hz. Cebrâil, Kur’an’ı Levh-i Mahfûzdan ezberlemiş ve olduğu gibi Hz. Muhammed (asm)’e aktarmıştır.

c) Hz. Cebrâil, Kur’an’ı lafız olarak değil, sadece mânâ olarak almıştır. (bk. Mennâ’, el-Kattân, Mebahis, fi ulûmi’l-Kur’an, 35)

Kur’an’ın okunması sırasında, çok işaretlerin, hadiselerin şahadeti ve Allah dostu olan velilerin haber vermesi ile meleklerin ve cinlerin pervane gibi etrafında toplanmaları, Kur’an’ın Allah’ın kelamı olduğunu ispat eder

Evet…Allah Azze ve Celle insan ve cinlere, bu Kurân’ın bir mislini getirmeleri için meydan okumuş, ancak onlar bundan aciz kalmışlardır. Sonra onlara on sure getirmelerini istemiş, ancak onlar yine bundan aciz kalmışlardır. Sonra Allah Azze ve Celle Kurân’dan en küçük surenin bir benzerini getirmeleri için meydan okumuş ancak onlar buna da güç yetirememişlerdir. Allah Azze ve Celle’nin meydan okuduğu bu insanlar, dillerini en iyi şekilde kullanan kimselerdi ki Kurân onların dilinde inmişti. Bununla beraber onlar tam olarak acizliklerini ilan ettiler. Allah Azze ve Celle’nin bu meydan okuyuşu tarihte yerini almış, insanlardan hiç kimse bunlardan birini getirmeye güç yetirememiştir. Bu meydan okumaya dair Kurân’da birçok deliller vardır.

Evet…