Hayata Sevindirik Bakmak!

İnsanlar, yani bizler hayatta yaşarken bir çok sorularla ve sorunlarla karşılaşırız. Toplumda hayat katarına binmiş kişiler kendilerini sorunsuz, yaşayan insanları da  sorunlu olarak görme eğilimi içindedirler. Şunu unutmamalıyız ki her insanın ağında bir sorun vardır. Fakat önemli olan tüm sorunlarımızı yadsımadan kabullenip çözüm yolu aramalıyız… Yaşamımızda karşımıza iş,  aş,  sevgi, ekonomi, toplumsal değer yargılarından kaynaklanan uyum problemleri, insanın iç dünyası ile ilgili, topluma kendini kabul ettirememe sorunu gibi bir çok  kıstaslı yaşam problemleri vardır… İşte  hayat bu problemleri aşabildiği oranda insanı güçlü kılar… Ancak öyle durumlarla karşılaşıyoruz ki herkes kendi problemini kendisine göre önemli saydığı için kimse birbirini görmez hale gelmiş, bu durum inanın kimseyi rahatsız etmiyor.  Çok acı ki herkes hayata sevgi ile bakmak yerine sorunlu bakmayı tercih ediyor.

Hayata içten gelen bir coşku ile bakarsak, hayatın yani yaşamımızın farkına varabiliriz. Bu gün şöyle çevreme baktığım zaman içimden kahkaha ile gülmek geldi, neden mi çünkü gülümseyen insanlar beni çok mutlu etti. Düşündüm de hayat gülümseyince o da bize gülümsüyor, fakat yeter ki hayatın bize gülümsediğini fark edelim. Çok zor birşey değil bence inanın…

Toplumumuzda sevinme duygusunu ancak, bir hediye aldığımızda, güzel bir söz duyduğumuzda, güzel hoş bir gıda yediğimizde, hoş koku aldığımızda.. yaşadığımızı fark ederiz. Bence hayat o kadar bize cömertce davranıyor ki biz onu farketmeden ömrümüzün bittiğini anlayamıyoruz. Ben yaşamıma değer veriyorsam eğer, yaşadığım her olumsuz olguların beni üzmesine,  beynimdeki objeleri etkilemesine izin vermem. Diyebilirsiniz ki bu nasıl olur?  Tabiki öncelikle güçlü bir iradeyle, kararlılıkla, insanları önemsemekle olabilir… Nasıl olacak bu önemseme dersek,  şu sözü yaşam felsefemize yerleştirmeliyiz.

Değer, kendisini değerli düşünen insanların  elinde değil de; Fikirlere  değer veren insanların elinde ortaya çıkar. Empati yapan ve bakış açısını değiştiren kişiler, geleceğe üzülme penceresinden değil de sevinme penceresinden bakabilirler. Kim bu şansı kullanmak istemez ki?

Böyle insanların birçok özellikleri  vardır:

1-Yaşamı severler.

2-İnsanı severler

3-Hayatı yaşayacakları en mutlu yuva olarak görürler.

4-İnsanlarla barışıktırlar.

5-Kişileri hep olumsuz olarak değil de sevilmesi gerekli varlıklar olarak görürler…

Yukarıdaki kriterleri hayata sevindirik bakmakla çoğaltabilirsiniz. Güzeli görmek için insanın önce içindeki güzellikleri ortaya  çıkarmaya çalışmalı, tohumdan fidana oradan da meyveye dönüştürmesi gerekir. Yüreğimizdeki coşku bir çocuk misali bir ruh ihtişamıyla taşmalı, taşırdığımız oranda da tekrar doldurmalıyız yüreğimize… Yaşamımızda her güzel iş, insanın kendi elinde çiçeklenir, her güzel bakış kendi göz bebeklerimizin sıcaklığında anlamlaşır, her güzel duygular farklı olduğumuzu  düşündürürken geminin yelkenleri rüzgara hasret duyduğu oranda yaşanmaya başlanır, her duruş sahibine ait düşüncelerde  o duruşun altında saklanır…

Bizler, o saklı duyguları salıncağa koyalım,  sevindirik olup sallayalım ama düşürmeden, düşürülmesine izin vermeyelim…. 

Yaşam bir nur, yaşam bir lütuf, yaşam bir SEVİNME , SEVİNDİRME köprüsüdür. Köprüden geçmeye  hazırlanın  lütfen, sevdiklerinizle el ele vererek…

Hayırlı günler…