Hayat:
Önce herkesten farklı olduğunu düşündüğün,
sonra büyüyüp, herkes gibi olduğunun farkına vardığın, sonra kendini arayıp, herkesten “farklı” olman gerektiğini düşündüğün,
sonunda bu arayıştan yorulup “herkes” gibi olduğun,
bunun farkına bile varamadan öldüğün bir döngüdür…
Önce herkes gibiyim sandım, sonra onlar gibi olmadığımı fark ettim, bu acı vericiydi. Herkesten uzaklaştım bir süre, sonra benim gibi olanları aradım. Bu uzun sürdü ama buldum benzerlerimi. Herkes gibi değiliz, çok değiliz ama biziz. Hayatı boyunca herkes birini bulur, ancak birbirini bulmak çok az kişiye nasip olur. O kişilerden olup olmadığınızı sorgulayıp bulmak içindir bu hayat süreci. Hayatta umudunuz kadar varsınız ve umdunuz kadar yer kaplarsınız. Hayat ve umuda dair elde ettiğim kendini arayış komutuna gelince de;
MUTLULUK DEĞİL UMUDUNUZU ASLA KAYBETMEYİN!
Hayatta gayeniz asla sadece içinde bulunulan anda mutlu olmaya yönelik olmasın. Her an hayata dair olumlu ve güzel umutlar taşımak olsun. Çünkü mutluluğu bir başka ruh hali gelip bozabilir ama umudunuz var ise umudu kolay kolay bir şey gelip kıramaz ve umut taşıyanlar bir an yada içinde bulundukları anda değil her an mutlu olmayı becerenlerdir.
Genç-kalem-ebde
