Hüzünler şiirde kalsın!
GURBETE ARZU HAL
Yeşildi bizde mevsim nerden çıktı bu karlar?
Kışlara esir olmuş gelemiyor baharlar
Soğuk vurmuş belliki, ters işliyor ayarlar
Bel bağlayıp el açtım efsunlu kelâmlara
Düştüğüm yetsin diye hüzünlere gamlara
Kızıl saçlı akşamlar bulutları sarınca
Mehtap bile yıldızın yamacına varınca
Fısıldıyor ruhuma ayrılanlar usulca
Bazı yarımlar niçin eremiyor tamlara?
Düştüğüm yetmiyor mu hüzünlere gamlara?
Silinir tebessümüm aklıma sen gelince
Yoksan eğer içinde sehere varmaz gece
Kar yağar da mevsime, görünmez ince ince
Avuçlarım açıldı en yüce makamlara
Düştüğüm yetsin diye hüzünlere gamlara
Kemanın tellerinden hüzünle gelir sesin
Batan bir gurubda mı, seherde mi, nerdesin?
Sensizse eğer mevsim söyle sakın gelmesin
Nefes kadar muhtacım sen kokan selamlara
Düşürme beni artık hüzünlere gamlara
Yollar vuslata mani, beklenilen dönmüyor
Vurgun yiyen bir ömrün solduğu görünmüyor
Güneş ışığı sönse bende umut sönmüyor
Bir tarih versin diye yalvardım rakamlara
Düştüğüm yetsin artık hüzünlere gamlara
2013 ist
Asuman Soydan Atasayar
