Eksiksin ey ilahiyatçı… Kendini arif sanma
Şu ayetler tarihseldir diyen ama tarih tekerrürden ibarettir… Ey şu ayetler bölgeseldir diyen… Anasına bak kızını al…
Eksiksin ey ateist… Kendini arif sanma
Arı çiçeğe müşteri çünkü bal yapacak. Karga leşe müşteridir çünkü bk yapacak… Görevi farklı… Ateistin de şeytanın da görevi farklı
Eksiksin ey mü’min… Kendini arif sanma
Evi yıkılan ev senin miydi… Üzüm bağına kırağı vuran bağ senin miydi… İbrahim emredilseydi oğlunu keserdi… Evladı hastalanan… Allah yoluna verecek miydin hastalanasaydı… Ey fakirlikten sızlanan zengin olsaydın Allah yoluna adayacak mıydın… Cahilim de gafilim de… Gafletten arın zengine verilenden büyük olsun ödülün… Ödül ikidir… Ahiret var… İnançlıyım dyorsun sorulunca… Birini kaybettin diğerini bari kazan…
Eksiksin ey ehl-i akıl… Ey akıl bana yeter diyen… Aklın bile kıt… Kendini arif sanma
“Arapça kur’a3ndan ne anlıyorsun “deme “Bülbülceyi de bilmeyen bülbülü dinliyor…” Gülceyi de bilmiyorsun ama güle bakıyorsun…
Eksiksin ey ilahiyatçı… Kendini arif sanma
Sırat köprüsü kıldan ince kılıçtan keskin… Geçebilecek misin… Şeytan geçemeyecek… Şeytan da eksiktir ilimde… Ve Allahın ilminin sınırsız olduğunu anlamamıştı… İlmine güvenmişti…
Gül Mezarın Başındayım
Bu mezar gül
Bu mezar Hiram benim
Bir de seccadem var
Seccadem Nuh gemisi bana
Yunusun şiirleri aklıma yıldız…
Alnım secdeli benim
Ben hep gül mezarın başındayım
Gül mezarın başındayım
Gah oturuyorum hayalimde ilim sofrasına ve diyorum:
On dört asır ötelerde ilim
Gül benim efendim gül
Gah dalıyorum bir savaşın hayaline ve diyorum:
Şu başsız kişi Cafer-i Tayyar mıdır
Bu dünya hala bize yar mıdır…
Gah geliyor gözümün önüne Mekke
Mekkenin dağı -taşı der bana
“Miracın sahibi ” o
Gül mezarın başındayım
Ak Medine’nin dağı -taşı ak bana
İz iz öpeyim kim kurmuş bunca yıl tuzak bana
Gah dile geliyor gözümün yaşı
Gözümün yaşı der bana
“Kevser sahibi o”
Gül efendim gül
Gah hayalim koşuyor hicret günlerine ve diyorum:
Güvercinler askerleri…
Gül mezarın başında
Ebu bekri, Aliyi an gönlüm
Yıldızları ayları…
Gül mezarın başındayım
Gah koşuyorum koşuyorum varamıyorum ona
Veysel gibi yanıyorum
O gül gibi yanayım
Yak
Gül hasret beni
Vah sana gönlüm
Çiçeksiz bal yapar mı arı
Kur’anla kovmalıydın şeytanları
Müzdelifeden toplayıp taşları…
Bir ömür atmalısın kendine
Gözden akıtıp yaşları
Aklım
Önle gönlümdeki talanı
Güneşim
Karanlık kalsın kov yalanı
Geç kaldım, geç kaldım
Ah derya değil damla düşse payıma
Geç kaldım
Allahım güneşler ver ki, soyuma
Allahım derindir kimse düşmesin
Ah kuyuma
Eyvah düştüm kuyuma…
Asrım karanlıktı…
Aklım;
Önle gönlümdeki talanı
Güneşim;
Karanlık kalsın kov yalanı
Evet Allah, aklımızı korusun. Şartlar zorlaştı.
Yalan, yaşam tarzımız oldu ne yazık ki.
Karanlığı arar olduk, zira aydınlık; İNSAN & ADAM için hakedilendir. Bizler çoktaaaaan kaybettik!