Ecel işte.
Bir bakmışsın kapını çalıyor.
Hiç onunla karşılaşmayacakmış, gibi ” Kim o?” Dahi diyemiyorsunuz…
Ve o da aniden içeri giriyor.
.
Dün öğleden sonra yıllardır görüştüğüm, sevdiğim arkadaşımın daveti üzerine evine gitmiştim.
Tam sofraya oturmuştuk ki gelmişti ölüm haberi. Tanımıyordum vefat edeni. Lakin hikăyesi çok ilginçti. Özeline girmek istemiyorum. Herkesin mutlak bir hikayesi vardır elbet…
Bir otelde kalıyormuş.
Kaldığı otel odasında aniden kalp krizi geçirip oracıkta yere yığılıp kalmış.
.
Onun da hayalleri varmış. Vefasız ailesine inat tek başına ” bir ev yemeğine hasret” yaşıyormuş.
Biraz daha çalışıp öyle emekli olmayı düşünüyormuş.
O duran kalbinde: Onu anlayan, sevdiği kadınla hayatlarını birleştirip, yıllar öncesinde bırakmış olduğu mutluluğu, yeniden yaşama umudunu taşıyormuş.
Bir önceki aile hayatında da vicdanı rahatmış.
Çevresinde ve iş hayatında sevilen biriymiş.
Önce adı söylenince tanımamıştım.
Hastanede çslışan beyaz saçlı, kısa boylu ameliyathanede çalışan teknisyen olduğunu söyleyince…
Üzüldüm açıkçası.
Son ameliyatında bana moral vermiş, ameliyathaneye kadar bana eşlik ederken onu kim gördüyse “Abi selam… Abi kolay gelsin… Abi sen var ya, klas adamsın vesselam. Abi seni sevmeyen ölsün,” ve benzeri atıflar, iltifatlı sözler, onun onlara yaptığı espriler, vs, havada uçuşmuştu.
Hasta ve refakatçilerle de selamlaşıyordu. Onlardan hayır duaları da alıyordu.
Ben de o ameliyatımın heyecanıyla içimden “Demek ki iyi biri,” gibilerinden düşünmüştüm.
Heyecandan tir tir titrerken o beni sıkı sıkı çarşafa sarıyor, beni teselli edip duruyordu.
“Üzülmeyin, bakın hiçbir şey hissetmeden geçecek.”
.
Şimdi o yok.
Nışanlısı “Nasıl olur?! Az önce kendisiyle konuşmuştum.”
“Onu kaybettiğime inanamıyorum.”
“Evlenecektik. Birlikte hayaller kuruyorduk…”
Diyerek iki gözü iki çeşme , arkadaşımla telefonda olayın taze şokuyla konuşuyorlardı.
O dakika ne sofranın tadı vardı, ne de ağzımızın…
Ölüm meleği yine aniden bir kalbi durdurmuştu!..
Gölcük’te öğle namazının ardından 17 Ağustos Kabristanında bugün toprakla buluşacak.
Mekanı cennet olsun.
Emine Pişiren/Kocaeli
