Dingin Irmakların Coşkun Dalgaları

Yaşarken ırmakların coşkunluklarını, içinde saklanırsın benimle…

Bir dünya kurmak o kadar güzel ki saf ve temiz, içinde hiç ama hiç olumsuzluklar olmayan, yaşamda seni ancak ve ancakbir bebek sıcaklığında sarmalayan, olumsuzlukların en kötü anında bile seni farklılaştırıp, farklı olduğunu sana hissettiren, olumsuzluğun soğuk dünyasını kutuplardan  bir bir sevgi çuvalında sıkıştırıp hapsederek sıcak eylemlerle ekvator sıcaklığına  taşıyan…

Var mıdır dünyamızda böyle eylemleri oluşturacak  bir bakış, bir tutuş, bir haykırış, bir geziş, bir hoplayış, bir şarkıyı bülbül edasıyla şakırdatan duygular… Söyleten… Birçok  ırmakların o dingin hali seni farklı hülyalar gibi içimde barındırsa da dingin oluşun ve eylemsiz (efendi) oluşun belki etkiledi desem… Anlamlaşır seninle… Evet belki herkes istemez ırmak olarak seni… Ama bilinmelidir ki her dinginlikler, yerinde  durdukça kıymetlenir, şaraplar gibi yıllandıkça güzelleşir, efendileşir, değerini anlatır çevresine.

Yıllar, her geçen gün bir kat  daha yaşamı alıp götürse de bizlerden, bu taşıyışlar, yük gelmemeli benliğime… Yük olursa taşıdığımız duygular, nasıl kıymetlenir anlamlaşır seninle… Ben yaşamdaki dinginlikleri  arı duru olarak, değerlendiriyorum, sevgi yok  yok desek de yaşamda, bulmak istemeye bağlı oluyor her şey galiba…

Evet aramak, bulmakla kardeş olur ırmakları coşturmaya benzer, dinginliklerden arıtır yüreğini… Ben seviyorum dingin duyguların, sahile vurmuş duyguları arayıp özleyişini. Çünkü o hisler o kadar kıymetleniyor ki coşturmak istemeden  zaten seninle coşuyor yüreğine hükmedemeden… Sizler   de benim gibi dinginlikleri seviyorsanız eğer; hayatı, bir tatlının üzerine şerbet dökerken gezdirdiğiniz o kaşığın yaydığı tatlılıklar gibi yaşıyorsunuz ama ağıııır.  Ne güzeldir bence tatlının üzerinde gezen şerbet kaşığı olmak, tatlının özünü taşıyıp, tatlının özüne dokunmak ve de gezinmek bir bütün olarak… Dünyamızda öyle güzellikler olur ki yaşadığımız süre içersinde o güzelliklere baktığımız  zaman coşkunlukları dalga dalga yaşamaya başlarız.

Bu dalgalar bazen kıyıya vururken, bizleri mutlu eder bazen de üzer… Bu ikilemlerin en güzeli mutluluğu tercih etmek ve üzüntüleri asla özlememek olmalıdır.  Ben bu mutlulukları son zaman da yaşama içersinde olurken, ırmakların dingin oluşu beni mutluluğa taşıyor, çünkü o dinginlikler içersinde efendilik, insanlık, insan sevgisi, arkadaşlıklar, dostluklar gizlenmiş bizlere sesleniyor. Biz buradayız şiiişt baksana bana dercesine… Evet bakıyorum ki dingin ırmaklar sevgiliye özlem dururcasına efendiliğine aşık olurcasına bakıyor. Beni yüreğimdeki  kıpırtıları coşkunlukla dalgalandırıyor yüreğinin  rüzgarları  bu coşkunlukları üfürür üfürür hızlandırır, aşka doğru…

Aşklar, coşturursa sizleri, dalgaları sahile özlettirmeden med -cezirler oluşturur yüreğimizde… Yüreğinizi coşturan kişilikler hep sizinle kalsın ki ırmakları denize taşısın sevginizle, sevgiliyle birlikte… Yaşamınızı hep renklendirmek için yaşama güzel bir perde aralayın, ve perdelerinizi hep açık tutun, sevgiyle kalınız…