Deprem Gerçeği

Deprem, doğal afetlerden biridir. Yalnız “Deprem öldürmez bina öldürür.” O hâlde afet binanın yapılışındadır. Afet, binanın normal şartlarda yapılmasını düşünmeyenlerdedir. Afet, binayı yapanın insanlıktan habersiz, para peşinde olmasındadır. Afet, yapılan binaları denetlemeyen, yönetim ve ekibindedir.

Deprem gerçeğine karşı, “Koruma programı” geliştirilmez ise duygusallığımız öne çıkar. Göz yaşları, alkışlama ve yardımseverlik hislerimiz dışa vurur ve moloz yığınının başında dikiliriz. Deprem gerçeğini yaşayan Japonya’da bu davranış şeklimizin hiçbiri görülüyor mu. Yüksek şiddette bir depremde dahi, binadan sohbet ederek dışarı çıkıyorlar. Yıkılmış bir bina ne ölen veya yaralanan olmuyor.

Depremi farklı yorumlayanlar, bilgisiz, cahil, ilkel ve dini bilgisinden yoksun olduklarını yansıtıyorlar. Yoksunlara göre, Japonlar Allah’ın dostumu ki, onlara bir şey olmuyor. Bir deprem olmuş Ülke gerçeği yansımış ve olay yerine kısa zamanda gelmenin öğünmesini yaşıyor ve topluma yansıtıyoruz.

On seneden beri, ayakta sallanan binayı, deprem için toplanan paraya rağmen yıkıp yapmadınız da yıkıntının yanına gelmekten bahsediyorsunuz. Binaları yapan sürüngenlere ne payeler verdiğinizi sosyal medyadan takip ediyoruz.

Kentsel dönüşüm dediniz, yaptığınız Fatih semtindeki Sulu Kuleyi sahiplerinin elinden aldınız. Dönüşüm anlayışınız da maalesef bu. Deprem için otuz beş milyar dolar toplandı, paralar nerede…

Deprem için, Kızılay, İtfaiye, Soma işçileri ve belediye çalışanları enkaz çalışmalarına canla başla katıldı. Binalar, bataklığa inşaatı düşünülseydi, doğru dürüst yapı malzemeleri kullanılsaydı ve yönetmenliğe uygun yapılsaydı da hiçbiri olmasa da ve gelmeseydiler. Canlar yitmeseydi ve evimizde kalabilseydik.

İstanbul’u depreme hazırlamak için, hasarlı binaların yenilenmesi için en az üç kat verilse binalar yenilense günah mı olur.

Deprem araştırma önerisini reddettiniz. Mecliste bizim paralarımızı yiyorsunuz haram zıkkım olsun bir de gülüyorsunuz, Sandığa gelmeyecek misiniz? Meclisteki davranışlara şahsen utanıyorum. Bu ne kadar pişkinlik, bu ne kadar aymazlık.

Allah sonumuzu hayır etsin.