O yüce dağların
Rüzgărları göğsüme vuranda
Sıcaklığı yüreğimi ısıtır;
Bir dost gelse uzaklardan
Koşup ona sarılasım gelir.
Kar suyu süzüle süzüle dağların eteklerine inende,
Bütün bitkiler bir birine muştular;
Önce arılar uçar konar,
Gelinlik giymiş kir çiçekleri görür gibi olurum;
Torunlarım gelir aklıma,
Gözlerinden öpesim gelir
Ben bu dağların aşığıyım,
Arkasında ne sevdalar gizlidir;
O anılari hep özlerim;
Masallarda da olsa beklerim;
Kuş olup
O Dağlara doğru uçasım gelir.
Yusuf Yılmaz
Şairin kelimeleriyle dağların büyüsüne kapılmamak elde değil. Doğanın ve dağların güzellikleri, şiirin her dizesinde resmediliyor. Rüzgarın dokunuşu, kar suyunun süzülüşü, çiçeklerin dansı… Her bir ayrıntı, doğanın muhteşem bir tablosunu gözler önüne seriyor. Aşkla bağlanılan dağlar, aynı zamanda birçok anının ve sevdanın tanığı gibi duruyor. Şairin duyguları, doğayla iç içe geçmiş, içten ve samimi bir anlatıma dönüşüyor.
YAPTIĞINIZ DEĞERLENDİRME İÇİN YÜREĞİNİZE SAĞLIK Nejat Hocam.
