Çocuklar ve Bedel

Henüz mercimek tanesi kadar onun kalp atışlarını duyduğumuz da tarifsiz bir mutluluk tüm bedenimizi kaplar. Dokunamadığımız mavi beyaz bulutlar gibidir. Özel bir bağ ile belki de taşıdığı için farklı duygu armonisi yaşayan en çok annedir. Baba ve Anne olmak yani aile olabilmek o kadar kutsal ki. Aile toplumun en küçük parçasıdır. Bir insanın aile bağları zayıf ise insan hayatta başarıyı asla elde edemeyecektir.9 Ay sonra dünya ya bir umutla gelen minnacık elleri ve ayaklarıyla adeta evin neşesi çocuklar. Güveni, sevmeyi, öfkeyi çekirdek ailede görür. Doğru rehberlik edebilirseniz, gelecekte doğru nesiller yetişir. Sınırlar içinde özgürlük vererek çocukların geleceğini inşa etmek ailenin aynasıdır. Çocuklarla minik sosyal deneyler yaparım bazı zamanlar. Bir seferinde çocuğa tek kelimelik soru cevap oynayalım dediğim de hemen düşünmeden evet dedi. Hiç aklımdan çıkmayacak direk yanıtları vermişti. Mesela;

Aile=Mutluluk     Sevgi=Anne   Güven=Baba   Savaş=Barış

Aile nin mutluluk, Sevgi nin Anne olduğunu, Güveni Baba ile pekiştirdiğini. Savaşın barışla sonuçlanacağını öyle güzel ifade etmişti ki. Çocukların gözünden hayata bakabilmek… Biz geleceğimizin teminatları olan, nerdeyse fanusa koyacak kadar kıyamadığımız çocuklarımıza ebeveynleri olarak yeterince sahip çıkamıyoruz. Ayrılma noktasına geldiğinde sanki çocuğuyla da ayrılıyormuş gibi hırpalayan Anne veya Babalar… Genel olarak Babalar… Önce umut veriyorsunuz. Sonra mutluluğunu ve güvenini elinden alıyorsunuz

Elmalı’da ki çocuk istismarı… Üvey baba ve öz anne… Tam tersi Üvey anne ve öz baba…

Daha bilmediğimiz, duymadığımız ne kadar çocuk hikâyeler var. Kimi cinsel istismara, kimi şiddete, kimi çocuk işçisi, kimi çocuğunun anasını hırpalayarak ve hatta gözü önünde tehdit edip öldürerek psikolojilerini alt üst ediyorlar… Yaşadıkları olayların hiçbir tesellisi veya karşılığı olamaz. Telafisi bana göre mümkün değil. Uzun süren psikolog seansları ve konforlu bir hayat yaşayabiliyorsa farklı olabilir. İstisnalar kaideyi bozmaz.

Çocukların günahı nedir? Tayin edemediği anne ve babaya mı sahip olmak!

Adalet tecelli edecek denilir. İlahi adalet er ya da geç tecelli eder. Görürüz ya da görmeyiz. Hak, Hukuk bunların tecellisini bekleyeceğiz diye daha ne kadar çocuğun canı yanacak. Ne kadar çocuk istismara uğrayacak. Ne kadar çocuk annesiz bırakılacak. Travma yaşayan çocukların yaşadıkları yanına kalsın mı denilecek.

Çocukların yaşadığı bununla da bitmiyor. Son dönemin modasını aktarmak istiyorum. Babanın anneyi aldatması yıkıcı bir etki yaratır çocuğun üstünde. Gelişimini, güven duygusunu sarsar. En çok da baba figürü bozulur. Aldatmakla bitmez. Boşanmaya zorlar. Oda yetmez öteki kadın ve özgürüm ifadesinin arkasına sığınarak çocuklarıyla tüm bağını koparır. Para veriyorum daha ne yapacağım demeye başlar. Bir süre sonra paranın da kesintisi başlar. İlgi, alaka en önemlisi sevgi ve birliktelik tamamen bitmiştir. Çocuklarının annesine yaptığı haksızlığı ve zulmün üstüne pişkin şekilde gururunu defalarca rencide edecek tüm aksiyonları yapar. Çocuk da olsan 20 yaşında da olsan bu bir tramvadır. Hele ki kız çocukları için. Erkeklere olan güveni sarsılmış ve gelecekteki partnerine, eşine olumsuz yansımaları hep onunla olacak. EBEVEYN OLMAK bu kavram Türkiye’de çok düşünülmeli.25 Yıllık evlilikten 2 veya 3 çocuklu bir adam veya kadın ben seni 25 yıldır hiç sevmedim ki diyerek ayrılalım diyebiliyor. Ya insanın aklına gelen muhteşem soru; Sevmedin 2 çocuk yaptın veya 3 veya 4..sevsen ne olacaktı acaba! Hayvani dürtülerle bile yaptıysan bu o çocuklara hakaret. Sevmedin ama yattın. Hem de 25 sene. Bunların hepsi bir şeylerin arkasına saklanmak adına söylenmiş sözler. Bu rol model olmayan evlilikler ve hırpalanan çocuklar…

13 yaşında ki babası tarafından annesi aldatılan, üvey baba tarafından tacize uğrayan kızın oyuncak bebeğinin içine yazıp sakladığı yazıdan alıntı;

Ben çocuğum, benim ne suçum var. Dünyaya siz getirdiniz. Evet anlaşamayabilirsiniz. Fakat beni sorunlarınıza alet etmeden anne-baba sevgisini vermek sizin mecburiyetiniz. Sizlerin hırs, para, kadın, öteki berikileriniz benim sorunum değil. En çok da anneme yaptığın haksızlıklar içimi acıtıyor. Aldattığında bir kadın. Belki oda bir anne. Neden kendisine yapılmasını istemediğini başka kadına, çocuklara yapıyor. Biz çocuklar mutlu olmak istiyoruz. Bunu bizlere çok görüyorsanız niye dünyaya getiriyorsunuz.

Sağlıklı bir sevgi anlayışı geliştirir.

Böylece de hem özgüveni yüksek hem de mutlu bir yaşam sürersiniz..

Yasalar tekrar tekrar gözden geçirilmeli ve uygulanabilir şekilde revize edilmeli..

Unutmayın ki Mutlu Anne, Mutlu Çocuk ve Mutlu toplum..

Çocuklarımızı Üzmeyelim!