Çadır

Karanlık çökmüş olmasına rağmen ancak toparlanabildiler. İçeri girdiklerinde rüzgâr ağaçları yatırıp kaldırdığını fark ettiler.

Yol onarım şefi; “Nöbetteyim” duygusuna kapıldı. Yanındakilere baktı, karavana sesi duyar gibi oldu. Askerlerden biri komutana tekmil veriyordu. Arkadaşları yol kontrolündeydi. Böylece güvenli geçiş sağlanıyordu.

Tezkereye az kalmıştı, ürperdi. Nöbet arkadaşlarını hatırladı. Arkadaşıyla birlikte büyük şehirdeki amcasının yanına gelecekti. Amcası mahallenin birinde pazarcılık yapıyordu. Beraber çalışırız demişti amcası.

Köye uğrayıp babasını bilgilendirmesi lazımdı. Babası askerden sonra seni karayollarına işçi olarak aldıracağım diyordu. Bu durumda amcasının işinde çalışmayacaktı. Rüzgârın peşinden beklenen oldu. Yağmur fırtınaya dönüştü. Deyin yerinde ise yer yerinden oynadı. Geçen yıl ki kar fırtınasını hatırladı.

Arkadaşlarına seslendi. Fırtınanın şakası olmadığını, çadırı hemen terk etmek gerektiğini söyledi. “Yan taraftaki tepeye çıkmalıyız.” Dedi. Herkesi bir telaş sardı. Eşyaları çadırın bir tarafına yığdılar ve dışarı çıkıp tepeye doğru koştular. Yağmurlukları bile onları koruyamaz oldu. Fırtına karanlığa rağmen önüne kattığını sürüklemesi yetmiyormuş gibi, gök gürültüsü yürekleri ağızlarına getiriyordu.

İçinden “Doğanın gücü” dedi. Arkadaşlarına kayanın arkasına sığınalım, dedi. Geçen yıl ki, dağda kar fırtınasına karşı mağaraya sığınmalarını hatırladı. Taciz ateşine karşı yaptıkları gözünün önünden geçti. Mağaraya sığınmakta geciken arkadaşının şehit olmasına göz yaşlarını tutamadı.

Duası fırtınanın dinmesi ve karanlığın kalkmasıydı. Kayanın arkasında epeyce ıslanmadan kaldılar. Esinti ıslanmalarına neden oluyordu. Fırtınanın dinmesiyle hava açmaya başladı. Aydınlanmayla birlikte çevresel yıkımın boyutlarının korkunçluğu ortaya çıktı. Ağaçlar kırılmış, kökünden sökülmüş ve yol iyice çökmüştü. Yol sel sularının altında kalmıştı. Yol çalışmaları boşa gitmişti. Çadırın üzerine ağaç düşmüş ve yerle bir olmuştu. Geçen yıl ki, mağaradaki telaşı yaşamaya başladı.

Yörenin doğasına göre davranmak ve önlemi ona göre almanın önemi görülmüştü. Yol çalışanı bakım için yaptıklarının boşa gitmesine rağmen, işi bilmenin deneyimin ne derece önemli olduğu ortaya çıkmıştı.

Doğa, doğallığını yaptı ama can kaybının yaşanmaması da büyük şanstı.

Hasan TANRIVERDİ