Bulutlara Uzanan El…

İster bulutlara uzanan el deyin, ister umutlara… Sahilden uzakta, gönüllere yakın bir ilçe…
Her ilçe gibi onun da mülki amiri var. Eğitimine yön veren eğitimcileri, okulları, emniyeti, İlçe Hastanesi, müftülüğü ve buna benzer kurumları.
Bir de “gönül sahibi” insanları…
İl merkezinden 75 km uzaklıkta. Sanki oralarda unutulmuş gibi. Bir el bekler gibi…
Çaykaralı elini uzatsa bulutlara değecek. Ancak o ellerin bulutlardan çok “umutlara” değmesi lazım. Türklerin idaresine girmeden, dört farklı krallık tarafından idare edilmiş bu topraklar. Fatih ile Türk yurdu olmuş.
Beş asırdır kendi halinde, bağrında nice insanları barındırmış. Rus denilen o kavim işgal etmeye kalkışmış. Sene 1915 ve kendi halinde kimseye zararı olmayan, hayat ve coğrafya ile cebelleşen bu mütevazı ilçe ki o zamanda Of’a bağlı bir köy iken işgale maruz kalmış.
Öyle kolay mı bir Türk yurdunu işgal etmek. Elbette elinden gelen neyse koymuş mücadelesini ortaya. Varını, yoğunu ve canını… Cansiperane müdafaa etmiş yurdunu. Geldikleri gidememiş Ruslar. Sağ olan sayıları azalarak terk etmiş bu toprakları. Her 27 Şubat kurtuluş gününü anıyor Çaykara. Hem anmış hem hatırlamış hem de hatırlatmış yeni nesle o meş’um günü.
Tarihler 1 Ocak 1948 yılını gösterirken teşkilatlanarak ilçe olmuş.
Sanki dağlar, tepeler oyulmuş da ortasına koymuşlar Çaykara’yı. Solaklı Çayı bütün sırlarını taşımış Karadeniz’e… İlin sahilde olmayan altı ilçesinden biri ve yüzölçümü olarak Maçka’dan sonra ikinci büyük ilçesi.
Günümüzde namı, ülke dışına taşmış Uzun Göl adıyla maruf göl, zaman içinde “Paranın, yara” olmaya başlaması ve tahrip edici kudretine karşı koyamamış ve “Uzun Havuz” olmuş.
Coğrafya derslerinde, etrafı karalar ve topraklarla çevrili sulara göl denildiği öğretilir. Ancak etrafı betonlarla çevrili sulara ise havuz denir.
Uzun Göl’ü kim veya kimler havuz yapmış bilinmez ama işgal edildiğinde bile böyle bir şeye maruz kalmış. Ne yazık ki bu işin çaresi de yok.
Sultan Murat Yaylası ise halâ havadar ve ferah. Halâ yayla… Misafirlerini bekliyor.
Çaykara… Bulutlara uzanan el…
Çaykara… Umutları devam eden yurt köşesi…
Çaykara… Kendi halinde, kendi mücadelesini veren, coğrafya ile kavgası devam eden, gönül sahibi insanların ilçesi…

ÇAYKARA’YA

Çaykara ile sanki zamanı dondurmuşlar
Tepeleri oyup da ortaya kondurmuşlar

Solaklı’dır deresi, sırlarını taşıyor
Kavuşmak isteyenler tepeleri aşıyor

Tepelere arkadaş, bulutlara komşudur
Görenlere sorsanız, bir küçücük kutudur

Kendisi zirvededir, çok temizdir havası
Sevenleri bekliyor, Sultan Murat Yaylası

Uzungöl’ü betonla tamamen çevirmişler
Bu haliyle o gölü, havuza benzetmişler

Çaykara ah çaykara, sen de can taşıyorsun
Bazen sakin duruyor, bazen de coşuyorsun.