Televizyonda Büyük Selçuklu Devletini anlatan bir dizi başladı. Bu vesile ile tarih kitaplarına bir daha baktım. Büyük Selçuklu/Anadolu Selçuklu ve Osmanlı dönemlerini okudum.
1– Elbette milli ve manevi değerleri güçlü birisi olarak tarihimle gurur duyuyorum. Ancak detaylara indikçe de çok üzülüyorum. Zira gerek İslam, gerekse Türk tarihi; bitmek/tükenmek bilmeyen kavgalarla, kan dökmelerle dolu. Maalesef taht kavgaları hiç bitmemiş. Şahsi hırslar uğruna 16 imparatorluk kurmuş,16 imparatorluğu da yıkmışız. Bir türlü devle t için bir araya gelmemiş, fedakârlık yapmamış, güç birliği gerçekleştirmemişiz. Devamlı olarak isyanlar, suikastlar, (zaman zaman) düşmanlarla işbirlikleri, ihanetler sergilenmiş. Kardeş kavgaları, saray entrikaları, kadın sultanların hırsları,(çoğu dışa bağımlı dinle gerçek anlamda ilgisi olmayan) cemaatler hep yıkım ve felâket sebebi olmuş.
2– Sevgili Peygamberimiz(SAV) rahmete kavuşmuş. Daha Medine sokaklarındaki mübarek ayaklarının izleri kaybolmadan, kavgalar başlamış. Sahte peygamberler türemiş, dinimizin özüne saldırılar başlamış. Neticede; Hz. Ömer(Ra)/Hz. Osman (Ra )/Hz. Ali(Ra )/Hz. Hasan(Ra)/Hz. Hüseyin ve 72 Ehl-i Beyt mensubu (ra )/Ömer İbn-ül Aziz(Ra) ve çok sayıda değerli insan şehit edilmiş. Cemel Vakasında ve Sıffin Savaşında Müslümanlar birbirlerini kırmışlar.
a) İslâm devamlı bolünmüş, parçalara ayrılmış çoğu İslâm düşmanlarının güdümünde gruplar türemiş.(Bugün, İslâm Dünyasında, 150 bin ayrı cemaat mevcuttur ve (genel olarak)hepsi de birbirine düşmandır.)
– İslâm Devletleri ve Türk Devletleri, birbiriyle savaşmışlar, birbirlerini yok etmişlerdir. Haçlı seferlerinin ve Moğol istilasının olduğu en kritik dönemlerde bile bu kavgalar sürmüş, düşmana karşı birleşme sağlanmamıştır.
– Hariciler/Batıniler/Babailer/Şia/Vehhabiler/Kripte Yahudiler (Abdul lan Bin Sebe’nin takipçileri)/lsmailiye Grubu/Selefiler/Fatimiler/Rafizile Sabbahiler vb. çok sayıda grubun tek amacı; İslam’a zarar vermek, dejenere etmek, zayıflatmak olmuştur. Bugün de, aynı ihanetler devam etmektedir.
b) Halifelik Makamı, Hz. Ali’den(Ra) sonra son bulmuş, babadan oğula intikal eden saltanata dönüşmüş, İslami açıdan bir değeri ve anlamı kalmamıştır.
– Nitekim Emevi dönemi, İslam’ın sulandırıldığı büyük zararların verildiği bir baskı ve zulüm dönemi olmuştur. Mezhep İmamları dâhil Ehl-i Sünnet inancına sahip kişilere büyük baskılar ve zulümler yapılmıştır. Hatta öldürülmüştür.
– Daha sonra aynı zamanda birkaç halifenin mevcut olduğu dönemler de yaşanmıştır. Moğol istilasından sonra da halifelerin hiçbir etkisi ve yetkisi kalmamıştır.
3– Bu bölünme ve entrikalar yüzünden çok sayıda değerli Sultan/Vezir-i Azam/ suikasta kurban gitmiştir.(Fatih Saltan Mehmet/Cem Sultan/Abdülaziz/Sultan Alpaslan/Sultan Melikşah/Çaka Bey/Nizam-ül Mülk/Pargalı İbrahim/Sokullu Mehmet Paşa/Astronomik sayıda şehzade/Alemdar Mustafa Paşa/Genç Osman/vb. çok sayıda insan hayatını kaybetmiştir.)
4– Her devlette saray kadınlarının hırsları ve entrikaları sürüp gitmiştir. Kendi evlâtlarının tahta çıkması için her yola başvurmuşlardır. Devleti zaafa düşürmüşler, zaman zaman askeri tahrik etmişlerdir. Diğer şehzadeleri tasfiye için her yola başvurmuşlardır.(Mesela, Melikşah’ın hırslı karısı, Türkân Hatun, 4 yaşındaki oğlu Mahmud’u tahta geçirmek için kardeşkanı dökülmesine sebep olmuş, sonunda da öldürülmüştür. Osmanlı İmparatorluğu’nda da Hürrem ve Kösem Sultanlar en önde gelen isimlerdir.)
