Bir Ömrü Yaşamak

Sınırlı bir ömürdü yaşanacak olan, iyisiyle kötüsüyle. Yaşanandan bir anlam çıkartman gerekecek, iyisiyle kötüsüyle. Biçilmiş olan sınırın dışına çıkmayacaksın. Çıktığını zannetsen de hiçbir işe yaramadığını bileceksin.

Bir ömür yaşayacaksın, mutlu ve belki de çile dolu. Arkana bakarken de önünü göreceksin. Çile çekmemek için çok şeyler deneyeceksin.

Yaşam boyu bileceksin iyiyle kötüyü.

Yaşam çizgisinde, özgür düşünceler ve kaygıların, sarsacaktır benliğini. Samimi ilişkilerin doğruluk boyutunda, toplumla sarsılmaz bağlar kuracaktır. Böylece toplumla tam bir uyumda yetişkinlik çağına da erişirsin.

Toplumla uyum içerisinde olan kişide, özgürlüğünü yaşarsın ve toplumsal değerlerini bu anlamda sürdürürsün ve değerlerin esareti altına girmezsin.

Kişisel anlayışlar toplumda yaşanırken, uyumda eksiklikler karşımıza çıkabilir. Bu tür eksiklikleri kabul eder veya toplumsal baskıya boyun eğersin.

Toplumsal uyumu, belli kültür ve karaktere erişmişsen karşılarsın. Bir ömrü yaşarken, şahsiyetin sana kalkan olur.

Ömür dediğin akıp giderken, yaşadığını kabullenip iyiliklerden payını alman gerekir. Bu sayede, yaşamak zevkli hâle gelir. Yaşadığın anın kıymetini bilir ve yarınları değerlendirirsen, mutlu kalabilirsin demektir.

İnsan yaşayacağı ömrü, acı ve tatlı hatıralar açısından düşünürse, kişinin menfaatine olan adetler sözde kalır. Yaşanmayan adetler ise kişiyi toplumdan ayrı düşürür. Ayrı düşmek, birçok yeteneklerin körelmesi demektir, bir ömür yaşanırken.

Kalıcı da olsa bir hatırayı, ömür boyu sürdüremezsin. Çünkü, yaşantını topluma benzetmekle karşı karşıya kalırsın. Fakat, ben deyip de direnirsen, dünyanın bencilliğin etrafında döndüğünü sanırsın. Bu tür insanlar, sevgiyi de kaybettikleri için, peşinden korkunun da geleceğini sanırlar.

İnsanın yaşama duygusu, bir ömür içinde kutuplaşmaya çözüm içerir. Kişinin yakınından ve toplumdan ayrı kalmaması gerekir. Toplum içinde kişi, özgür ve denge kurmuş hâliyle mutlu olacaktır. Mutlu ve dengeli bir ömür, yaşanılan her olaydan zevk alır. Anlamsızlığa kapılmaz.

Bir bebek, aileye önemli bir anlam katar. İnsanın anlamsız düşünmesi, boş bir anlayışı öne çıkarır. Ömür boyu, anlamsız bir yaşam, normal düşünmemeyi gündeme getirir. Bu tür olaylar sonunda hayat insana zehir olur. Sonunda insanların yaşama direnci kırılır.

Yaşama sevinciyle belirli bir yaşa ulaşanlar, yaşına uyan arkadaş bulmada zorluk çekse de adının kalıcı olmasını isterken, hayırlı işler yapmayı arzular.

Kişi bir ömür süresince, her yaşın gereğini, yerine getirir. Kendini yetiştirir ve belli bir olgunluğu gösterir. Olgun ve onurlu kişiler de olsalar, toplumsal değerleri yaşam tarzı hâline getirirken, çocukça duyguları unutmazlar.

İnsan yaşantısında özgür ve toplumla uyum içerisinde bulunmalıdır. Kültürel olarak donanımlı ve şahsiyet sahibi davranış göstermelidir. Böylece yaşadığı anın güzelliğinin farkında olmalıdır.

Bir ömür böyle geçiyor, olamıyoruz farkında.