Her yeri kar kapladığında
Çok severizya doğayı,
yürüyelim dedik henüz ezilmemiş karlarda, çıktık yola
güle oynaya,
güzeldi kar çiğnemek,
ancak
kuş ölüler vardı yolda
kaçtı keyfimiz, acıdık kuşlara
bir tanesi henüz ölmemişti daha, minicik, minicik bir leke gibi kıpırdıyordu karda,
aldım, çok üşümüş belli açda kalmıştı, yoldaydım oysa,
ısıtamazdm o anda,
kuş çaresiz, ben ondan çaresiz, elimde ölürse unutamam bir daha
daldım o anda en yakın olan mekana,
bir benzin istasyonu marketiydi bura
“ne verilir üşümüş bir kuşa?”
“su verelim “dediler
“başka”
“üşümüş dinlensin, birşeyler yer sonra”
sevindim, minicik bir kuşa alakalarına
ancak karışık kafamla
“neden ölüyor kuşlar,naaşlarıyla dolu yollar?”
KAR YAĞINCA BÖYLE OLUR, YEM BULAMAZLAR DA”
kAR ÖRTER HERYANI YA,
tarlalar, bahçeler onların yemek masası aslında.
İsteksizce bıraktım orada
yavru kuşu
söz verdiler bakmaya
eve gitmiyordum ya korkuyordum avuçlarımda kaybetmeye,
“iyi bakın lütfen, neyse gereken
esirgemeyin ve ihmal etmeyin lütfen lütfen.
söz verdileler, inandım
aklım da kaldı ama
bir miktarda para bıraktım
“ben yarın uğrar sorarım?”
***
Ertesi gün uğradım,
“ne yaptı benim ufaklık?”
anlamsızca baktılar, beni hatırlamadılar,
kalbim çarpmaya, nefesim daralmaya başladı.
“yoksa, yoksa?
yok canım ne alaka,
“dün bir yaralı kuş bırakmıştım ya, söz vermiştiniz bakmaya”
“aaa evet” dediler ve içinde bir miktar para, bir buğday torbası ile
gülümseyerek bir not verdiler
ve “size” dediler
nota da diyordu ki;
“Hanımefendi,
ben dün nöbetçi idim, bu gün istirahatteyim
kuşu soracak olursanız çok iyi, sizden sonra,ısındı ve açıldı, bir miktar buğday yedi. su içti,
paranızın üstü ve artan buğdayı arkadaşlar size verecekler,
KUŞ İSE SAĞLIKLI VE MUTLU UÇTU GİTTİ
merak etmeyin gayet iyi di,
hatta size selam söyledi…:)!!!???”
derin bir nefes aldım,
teşekkür edip ayrıldım…:)
her kar yağışında
“o”
minik kuşu andım.
her kar yağdığında,
buğdaylar savururum balkonuma ve yollara.
Manzum Öykü:Aynur Zeren Tan
(Öykü tamamen gerçektir)
