Bir nefesliktir yaşam, aldığımızla verdiğimizin arasında geçen bir zaman. Koca bir ömür dediğimiz de sadece soluk alıp verdiğimiz elle tutulur...

Alınan her nefestir, bir sonraki nefesin referansı, yarının garantisi. O nefes ihtiyacıdır ki bizi büyütür, geliştirir, dünyayı zenginleştirir ve o...

Bir gidiştir, bir dönüştür de… Uzaklaştırırken yakınlaştıran, ayrılırken kavuşturan, bir roman, bir öykü velhasıl bir insandır sanki tren… Oradan oraya...

"Zannetmek" Öyle bildiğimizi- öyle düşündüğümüzü- öyle hissettiğimizi zannettiğimiz ve öyle olmadığını gördüğümüz ne çok durumla karşılaşırız günlük yaşamımızda.” Zannettiğim kadar...

Sanatın beslendiği iki ana kaynak varsa biri aşk diğeri de yalnızlık duygusu demek mümkündür sanırım. Her ikisi de bizi derinden...

Hayat akıp giderken, zamanın neresine tutunduğunuzu hiç düşündünüz mü? An’la birlikte mi akıp gidiyoruz, arkasından mı koşturuyoruz, yoksa önüne mi...