Bu yazımı www.bilgiagi.net sitesinde, (gazetemizde) köşe yazarlarımızdan Prof. Dr. Ahmet Rasim Küçükustanın (Genetiğiyle Oynanmış Doktorlar ) Yazısına derkenar olarak kaleme...

Usulca o kapıdan çıkıp gidiyordu işte, sessizce parmaklarının ucuna basarak… Nefesini bile tutuyordu içinde duyulmasın diye… Geçen yılları içine sığdırmaya...

Bu geceyi yine uykusuz geçirmişti… Yorgundu bitkindi... Omuzlarında yılların yorgunluğu vardı sanki ama umutlarını hiç tüketmemişti yıllardır.              İşte yine...

Tam kapıdan çıktım daha anahtarı çantama koymamıştım ki şehir içi minibüsünün geldiğini gördüm… Hemen bir koşu durdurduğum araca bindim… Bu...

Sevgili Can Dündar çoğu zaman cuk oturtur sözcükleri. “anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna caz ” misali. Ben 05.08.2010 tarihli...

Bu düşünceme sebep olacak olan haberin içeriği doğru veya yanlış beni bağlamaz beni bağlayan yönü okuduğumda yazdığım görüşüm. Gelelim neden...

Her şey düşlerdeki gibi başlamıştı… Önce hafiften bir tebessümdü yüzlerimizde gözlenen... Sonra ve daha sonrası kaçamak bakışlarda gizlendi… Bakarken kızaran...

Sessizce oturmuştu, deniz kenarında çakılların üzerine… Güneş kavuşmak üzereydi sevgilisine, ha battı ha batacaktı, karanlık kucak açmıştı… Bekliyordu sessizce… Usul...

Hani ani bir kararla yola çıkmaya hazırlanırsın yaa… Hazırlanmadan… Hiç bir hazırlık yapmadan…  Hesapta olmayan bir yolculuktur bu…  Özenle giyeceklerini...

Otobüsümün gelmesini bekliyor, bir yandan da merakla etrafı izliyordum… Bir an gözlerim ufak tefek bir çocuğa ilişti… Bir elinde dürüm...

İşte yine geliyor “yalnız adam” ben ona yalnız adam diyorum, öyle masum, öyle yalnız bir görüntüsü var ki anlatamam... Çoğu...