Padişah Çok Verir

Geçmiş dönemlerde Osmanlı padişahlarından biri, denetlemek üzere küçük çocukların eğitimiyle ilgilenen medreselerden birine uğrar. Medresenin müderrisi ile konuşurken bir yandan da gözüyle etrafı süzmektedir. Bu esnada padişahın dikkatini, medresede tahsil gören çocuklardan biri çeker. Çocuk, hal ve hareketiyle cin gibi bir çocuğa benzemektedir. Bunun üzerine padişah çocuğu yanına çağırır ve:“Oğlum, sen bu sınıfın kaçıncısısın?” der.

Çocuk:“Bunu söylemek bana düşmez padişahım. Hocam cevap versin.” diye padişaha karşılıkta bulunur. Padişah, hocasına sorduğunda, çocuğun sınıfında birinci olduğunu öğrenir.

Bunun üzerine:“Aferin oğlum sana” diyerek, çocuğa bir altın hediye eder. Ama çocuk altını almak istemez. Sebebini sorduğunda, padişaha:“Akşam eve döndüğümde annem babam bu altını nereden bulduğumu sorarlarsa ne cevap veririm?” der.

Padişah:“Benim verdiğimi söylersin” der.

Çocuk: “Padişahım” der, “İnanmazlar. ‘Padişah verseydi böyle az vermezdi. Bir kese verirdi’ derler.”

Padişah güler ve:“Sen gerçekten çok zeki bir çocukmuşsun” diyerek, hediye edeceği altın miktarını bir keseye çıkarır.

________________________________________

Maşallah çocuk gerçekten çok zeki ve nezaketliymiş. Padişah çok verirse padişahlar padişahının ne kadar daha çok vereceğini düşünmeliyiz. Hiçbir kul yaradan kadar cömert olamaz. Malumunuz Cenabı hak kuluna şah damarından daha yakın, kullarına karşı daha merhametli ve şefkatlidir.

Teneffüs ettiğimiz hava, içtiğimiz su, yediğimiz gıdalar. Hele üzerinde oturduğumuz mekân. Bizlere sayısızca verilen onca nimetler. Bunların hepsini para ile almaya kalkışmış olsak hangisine gücümüz yeter. İnsanın bedenide öyledir. Hangi azamıza kaç lira değer biçebiliriz. Değer biçilse nasıl nereden karşılarız.

Bu saydıklarımın tamamı, Cenabı Allahın kendisine secde etmemiz karşılığı verdiği nimetlerdir.

Bizlere sadece kulluk görevi düşmektedir.

Şefkati, merhameti, rahmeti bol Allahım

Sen cömertler cömerdi, rahmansın ve rahimsin

O rahmet deryasında bir katredir günahım

Sahipsizler sahibi, sen benim sahibimsin.

ŞÜKRANİ