Balkız

Yavru ayı, her sabah kapıya gelir ve sevimli hareketler yapardı. Kötü niyetli olmadığını, yalvaran gözlerle bakmasından anlıyorduk.

İki litrelik sütü biberonla bir solukta içerdi. Biraz okşayıp sevdikten sonra “Anan bekler” diye gönderirdik. 

Yavru ayıya çok alışmıştık. Kardeşim bir sabah gelmezse, bal tabağı ile ona seslenir ve gelmesini sağlardı. Tipik olan, ananın yavrunun peşinden gelmiyor olmasıydı. Kardeşim, ana, gidersem korkarlar ve yavrumu da beslemezler, diye çekinirdi. Kendisi vadide bekliyordu. 

Yavru sesler çıkararak yaklaşır, yere yatar, oynar ve onu sevmemizi sağlardı. Elimizde süt şişesini görmesin. İki ayağı üzerine kalkar “beslenmem gerek,” derdi. Kardeşin süt şişesini biberonla ağzına takar, yavru o kadar sütü bir solukta bitirirdi. Kardeşim yavruya bir dakika gitme sana bir kıyağım daha var, dedi. Sevdiğin bir şey vereceğim. Karton tabakta bal verdi. Yavru bal tabağını görünce ne yapacağını şaşırdı. Balı anında yalayıp yuttu. Kardeşim yavruya suyunu da içirdi. 

Suyunu içen yavru, anam bekliyor, gidebilir miyim? Diye baktı. Kardeşim yavrunun sırtına vurdu ve ananın kucağında yatarsın, dedi. 

Bundan sonra yavru, her sabah sütten sonra balını da beklerdi. Baldan sonra suyunu da içer ve anasına koşardı. 

Yavruya süt ve bal yedirmemizi arkadaşlardan ikisi izlemek istedi. Yavru ayı yaklaştı ve kafasını kaldırıp yabancılara baktı ve geri dönüp anasına kaçtı. Sütünü içmeden ve balını yemeden bize bakarak kaçması dikkatimizi çekti. Olay bize çok ilginç geldi. A yer edindiğini biliyoruz. Biliyoruz bellekteki anının, duygusal bir an olduğunu. Duygusal anı hissediyoruz bellekteki sayfanın satırlarında. 

Bugünün anısını gönlüme aldım ve kabullendim. Sayfaya yaşam izlerini kattım, sevinç naralarıyla karşıladım. 

Günün anısı belleğimde, çizgilerle şifreli, noktalı ve de soru işaretli. Soru işaretli olmasını sevmedim. Sevmedim işaretleri çizgi de olsa nokta da. 

Belleğimde temiz bir anı olarak kalsın istedim. İstedim günlerim neşeli ve huzur içerisinde geçsin. Noktasız ve virgülsüz olsun. Okunsun şiir ve nesirler gibi. 

Günün satırlarını aktardım, belleğime şifresiz hâliyle. Satırlarda boş yer bırakmadım, son çizgiye gelene kadar karaladım, birkaç kelimelik güfte. Güftemi besteledi günün sanatçısı. Beste ve güfte aynı bellekte sıralı, işte mutlu olmanın sırrı.

Belleğime baş vurdum. Hayallerimi süsleyen besteyi okudum. Güzel nağmesiyle hayallere daldım ve uçtum.  Ufka vardım, güfte ve beste düşlerime dolansın aradım. Fakat bir türlü gideceğim yere varamadım ve geri döndüm.  

Belleğimde taht kuran besteler gözümün önüne gelsin. Güzel bir sesle yorumlansın. Dinlensin güftesiyle bestesi. Ruhum hoşlansın besteden, önüne gelen okusun, hayat bulsun, mutlu olsun. Sevinç çığlıkları atsın, anıların ve notaların değerini bilsin. 

Hayallerde taştan taşa atlasın. Bir günün anısı böyle bir anıda kalsın. Canlılığını korusun, herkese örnek olsun mutluluk şarkısının sözleri. Sözler satır başlarına işaretlenip güzel seslerin sağanağı altında kalsın. Kuru yerimiz kalmasın, kalmasın yeter ki su içinde yüzelim. 

Bedenimiz ve ruhumuz güçlensin, güzel seslerden payını alsın. Farklılıkların heyecanını yaşayalım. Aldırmayalım besteyi hakkıyla okumayana. Güçlü olsun anımız, güçlü kurulsun bestemiz. Anılarda beste diğerinde ise güfte. Bir sayfa dedik yazdık ve saatlerce okuduk. 

Anılar belleğimizde bir şifreydi. Bu şifreyi çözümleyip dile getirmek, belki de yaşantımızın seyrini değiştirecekti. 

Günün anısını okudum, işaretledim satır başlarını, bütünlük sağlamak için. Sağladığım bütünlüğü notlarıma aktardım ve belleğe ilettim. Belleğim almak istemedi, nazlandı ve zorda olsa kabullendi. Onun için sözlerini bir türlü ezberleyemedim. 

Ezberlediğin sözleri toplumun neşelenmesi için kullandım. Herkes şarkı söylesin, mutlu olsun aradım. İçimden geldiği gibi anıları doldurdum, yazdım ve de çizdim. Neşe ve sevgi adına ruhumun güzelliğine katlanıp sözleri tekrar tekrar okudum.  

Sayfalar kalbimde bir değer. Değerliydi güftenin bestesi ve sanat adına. Sanat adına bellekte yer edindiler. Aradığımda belleğim geri verdi ve okuyup neşelendim. Yarınlara kalmasını sağlamak için yenilenmesini sağladım. 

Sevgi dolu anıların, bellekte izi silinmesin. Gönül besteyi, neşe içerisinde yarınlarda arasın.

Anılar tüm sevgiler adına okunsun ve söylensin.

Hasan TANRIVERDİ