Gül…
Çiçekler arasında belki de en çok sevilenidir. Bütün çiçekler güzeldir elbet. Ve her çiçeğin bir seveni mutlaka bulunur. Bu bir tercih meselesi.
Ancak hiçbir çiçek gül kadar imtiyazlı olmamıştır. Şarkıların, türkülerin, şiirlerin vazgeçilmez çiçeği. Birçok atasözü ve vecizelerde yerini almış bir çiçek.
Divan şiirinde Peygamber kokusu olarak remz edilmişken, halk şiirinde güzelliğin timsali olmuştur.
Kızlarımıza vermişiz gülü. Ya bir kelimenin başında ya da sonunda ter almıştır isimlerde. Ancak sadece kızlara verilmiştir bu isim.
Gül, Gülay, Gülben, Gülbeyaz, Gülbin, Gülce, Gülçin, Gülben, Gülcihan, Gülderen, Gülnur, Gülsen, Gülşen, Gülfidan, Gülhan, Gülhanım, Gülhatun, Gülizar.
Gül ile başlayan isimlerden birkaçıdır.
Birgül, Ergül, Songül, Ayşegül, Fatmagül, Nurgül…
Bunlar da gül ile biten isimlerdir.
İster gül ile başlasın, ister gül ile bitsin hepsinin de ortak noktasıdır gül.
Gül, ismi daha güzelleştirdiği gibi isminde gül olan kişiler de daha hassas, daha güzel, daha nazik, daha anlayışlı olurlar. Hani ismiyle müsemma dedikleri gibi.
İstisnaları saymıyoruz elbette.
Bir şarkıda yerini almıştır.
“Gülünce gözlerinin içi gülüyor” ,” Gül yağını eller sürünür çatlasa bülbül”, “Girdim yârin bahçesine, gül dibinde gülizar”, “Gül dalında öten bülbülün olsam/ Ötsem yanık yanık gönlüne dolsam”, “Kırmızı gülün alı var aman aman/Her gün ağlasam da yeri var.” Bunlardan birkaçı.
Bazen de söz yazmışız gül konulu.
“Bir gül dedi bülbül güle, gül gülmedi gitti/ Bülbül güle gül bülbüle yâr olmadı gitti.”
“Bülbülün yüz türküsü varmış, hepsi de gül üzerineymiş”
Bazen şairler mısralarına taşımış gülleri.
“Anılar defterinde gül yaprağı/Gibi unutuldum kurudum.” Cahit Zarifoğlu
“Yiğidi gül ağlatır gam öldürür.” Ömer Lütfi Mete
“Bu naylon çiçeklerin adını kim gül koydu?” N. Genç
Kısaca gül çok özel bir çiçek. Bir gönül çiçeği… Bir zarafet, bir nezaket çiçeği…
İster başında olsun kelimenin Ergül gibi, ister yalnız başına dursun Birgül gibi, ister en arkada kalsın Songül gibi yine de güldür o…
Bütün güller; Ergül ile Songül arasında ruhlara sürûr veren, gül bahçelerinin mümtaz bir temsilcileridir.
Yanında olmasa da hissedilir kokusu…
Yakınında olmasa da görür gibi olursun rengini…
Yanında olmasan da duyar gibi olursun bülbülün figanını…
Gönül bahçenizin gülleri hiç solmasın…