Vadi Sarardı

Kurumaya mı döndü vadi, sular mı azaldı. Mevsim yağmursuz geçiyor diyebilir miyiz? Yeşil örtü sararmaya mı? Döndü.

Vadinin sararması, küresel ısınma mı? diye sordu kardeşim. Vadideki çınarın yaprakları yeşil olduğu hâlde dökülüyordu. Anlaşılması kolay olmayan böyle bir olay nasıl açıklanabilirdi. Bu kadar canlıya ev sahipliği yapan, yeşil vadi diye bilinen ve düşlere konu olan yer kuruma sinyalleri mi? Veriyordu.

Vadinin bitki örtüsü, gelişmişliğin en iyi örneği olarak büyümüştü. Çevresindekilerin sevgisini kazanmış ve pikniğe gelenleri hoş karşılamıştı. Düzlüğündeki çayırı ve akan suyun kıyısındaki kızıl ağaçları ile çınarları devasaydı.

Derenin sesi kısmen kesilmişti. Sesin kesilmesi hayra alamet değildi. Niçin ve nedeni için kardeşimle vadiye inelim, dedik. Düşümüzdeki zümrüt vadi sararmaya mı dönmüştü? Yollar dedik, bozuk ve kapanmıştı. Yollar da sararmaya yüz tutan yapraklara uymuş yürüyecek hal kalmamıştı.

Hayat bazen, otun üzerinde yürütür. Sen ise çim sahada koştuğunu zannedersin. Hırsına yenildiğinin farkına bile varmazsın. Esir olursun tutkularına, gözün görmez bir şeyi. Problemi büyütürsün, istemezsin çözümünü. Çünkü vadi sararıyor, görüyorsun ve elden bir şey gelmiyor.

Hayatın farklı yollarını denersin fakat, patikanın yolcusu olduğunu geç de olsa anlarsın. Tutkuların gerçekleşmemiştir, uğradığın hüsranı karşılaştığın uygun olmayan olaylara yorarsın. Yorarsın ya rastgele bir nedene bağlarken, kendine toz kondurmazsın.

Hayal gücünü zorlar, yeniden iyi olmaya yönelirsin. Atı alan Üsküdar’ı geçmiştir. Fakat farkında olamazsın. En iyisini yaptığını sanırken, dikenli patikayı seçtiğini geç anlarsın. Bulunduğun basamağa bir türlü adımını atamazsın. Düşünde o basamak ayağını altından kayar. Çünkü iplik yumağı gibi karmaşık bir hayat içerisindesin.

Her yola baş vursan da hayatın zorluğunu anlarsın. Hayat zormuş arkadaş, yenik düştüm diye dert yanarsın. Nerede yanlış yaptım diye sorgularsın fakat bu düşüncene zihnin izin vermez. Bir teselli bulur, fark edilmeyen nüanslarda ilerlersin. İlerlersin ve öyle bir an gelir ki düşün bile törpülenmiştir.

Vadi sararsa da akan suyun ona yeniden can suyu olacağına inancımızı kaybetmedik.

Kardeşimle eve döndük ama moralimizi de bozmadık.

Hasan TANRIVERDİ