Eşeğiyle arkadaş gibiydi. Zilinin sesiyle, köpeğin havlamasındaki uyumu biliyor ve duyduğu anda kalkıyordu. Seher vakti, ineğin sesi, köpeğin havlaması, yine komşuların horozlarının ötüşü ve kuşların cıvıldaması da ona hoş bir sedaydı.
Kepenkten indiğinde ineğinin mırıldanması, onun için mutluluk vericiydi. İneğini sever, bakımını yapar, yedirir ve temizlerdi. Rahat yatması için altına kuru yaprak sererdi. Zamanında evin ahır kısmı aynen kalmış ve üst kısmı ise bombaların hedefi olduğu için yenilenmişti.
Nine “Evi yeniledim fakat kendimi yenileyemedim,” derdi.
Evin ilk yapılışını bilmiyordu. Muhacirlikte, Ruslar gelmeden iki saat önce kaçmışlardı. Bombalardan kaçabilmişlerdi. Ev tamamen yıkılmış ahır kısmına çökmüştü. Kaçmamış olsalardı, üç çocuk ile ev mezarımız olacaktı, diyordu.
Nine çok zorluk çektim, hâlâ çalışıyorum. Yardım edenimiz olmadı. Beyim savaşa gitti ve bir daha haber alamadık. Üç çocuğumun ikisi öldü birisiyle kaldım. Derler ya bir deri bir kemiktim. Ellerimin kemikleri çıktı. Yüzümü tanıyamıyordum.
Muhacirlikte altı ay kaçabildik ve geri geldik. Bir sene sonra Rusların içi bozuldu ve bırakıp kaçtılar. Köye dönmeyen aileler oldu. Genelde kalabalık ailelerden gidenler geri gelmediler. Ruh asilliğimizi ve ahlaki cesaretimizi koruduk. Perişan bir durumda tepenin arkasına sığındık. Bombaların şarapnel parçalarından kurtardık. Yıkılan evimizi derme çatma da olsa yapmayı başardım.
Köyümüz sahilde olduğu için, bombaların ilk hedefiydi, öyle de bir acı olayı yaşadım. Bugün de yabancıların hedefi durumunda. Şöyle ki, köpek huysuzlaşır havlar ve saldırganlaşırsa, belli ki yabancı birini hissetti. Bu durumda oğlu kalkar kontrol ederdi.
Eskiden kapı kitlenmez, aletler içeri alınmazdı. Şimdi kitlendiği hâlde korkuyoruz. Köye gelen yabancıların birçoğu soygun için geliyor. Soygunlar da alenen yapılıyor. Okulumuzun öğretmeni, öğretti de yabancıyla konuşmuyor ve eve almıyoruz. Değerli eşyam var diye insanları kandırıyorlardı.
Köyümüzün hoş seda sesleri yine de devam ediyor. Bu sesler olmasa köyde olduğumuzu anlamayız.
İneklerin çıkış saatini gören zillerinin uyumlu sesiyle mest oluyoruz.
Bu sesler köye ait bir hoş sedaydı.