Yemyeşil ve Masmavi
Sevince toprağı ben yürekten
gökyüzü gülümsüyor masmavi
öyle güzel bir şarkıya başlıyor ki doğa
kurt kuş ve börtü böcek
duymamak için
ya pamuk tıkamalı kulaklara
ya sağır olmak gerek!
Sevince yağmuru ben inceden
dört yanım yığınla serçe ve çocuk
dört yanım yığınla çiçek
her renkten
her kokudan
misk gibi
rengârenk! ..
Sevince insanı ben gönülden
ne olursa olsun soyu sopu
dili dini mezhebi
gerek duymuyorum silâha
ne üstünlük hırsı ne yok olma korkusu
denize ulaşmış bir nehir gibi mutlu
kavuştuğumu duyarım tanrı’ya.
Gülünce dağlara taşlara ben
öyle güzel ki çevremde her şey
uçsuz bucaksız bir ova yemyeşil
yüreğimde tomurcuklar tomurcuklar
vakit sabahtır henüz
dışarda pırıl pırıl bir güneş
ve mevsim bahar!
Sessiz sakin ve kibar
güzel güzel susunca ben
gürül gürül akar hep
içimde ırmaklarım
vura vura bir o yana
bir bu yana
yemyeşil ve masmavi! ..
Hüseyin ŞENGÜL
