Aynadaki Kan İzi

“Bir olay olmuşsa çözümü de bulunur,” dedi. Kütüphanenin kapısındaki gürültüyle ilgilenmedi. Dikkatli ve özenli hareket etti. İki görevlinin kavgası, karışmaya gerek yoktur, dedi.

Yüzünü yıkamak için lavaboya gitti. Aynada kan izlerini gördü. Yerde de kan izleri damlalar halinde sıralıdır. Hizmetliye kan izlerinin hemen silmesini ister.

Akşamüzeri kütüphaneden çıkar ve durağa yönelir. Duraktaki konuşmalar, kan izlerini çağrıştırdı.  Çünkü “Aynaya kan sıçramıştı,” diyorlar.

Biraz sonra kütüphane görevlisi de durağa geldi. Öğretim görevlisine olayı bildiğini açıkladı.

Olay eski bir husumete dayanıyormuş. Olayın kahramanı, ağabeyini bıçaklayanı aramış ve burada çalıştığını öğrenince bugünü bulmuş ve aynı şekilde karşılık vermiş. Soruşturmayı yürütenler, güvenliği nasıl aştığı üzerinde duruyorlarmış. Burası yol geçen hanımı ki, isteyen elini kolunu sallayarak içeri girip adamı kesecek.

Öğretim görevlisi, evde kendi kendine yorum yapmış. Olay beni ilgilendirmiyor. Onun için aldırmadım. Başkasının sıradan düşüncesine katılmamayı, meraklı olmamayı öğrendim. Aksi hâlde ders çalışamayacaktım.

Soruşturmaya öğretim görevlisinin çağrılmaması şans değildi. Olay esnasında yerinden kalkmamış, bağrışmaya koşmamıştı. Yapmacıksız, sezgiye dayalı hareketi ve gürültüye dahil olmamayı kendisine ölçü alıyordu. Yoksa bugün de sorguya gidecekti.

Sevgi ve samimiyetten uzak kişilerin, davranışlarına ne kadar katılabilirim. Ancak duymam ve de görmem. Burada hiçbir zaman iyilikten yana bir durum yoktur. Konu tartışılabilir ama insanları meşgul etmesi, bakımından olumsuzluğu çağrıştırmaktadır.

Tekrar ele alırsak, iyilik severlik, güler yüzle karşılama, itimat etme ve özgür düşünceyle olayı kabullenilip ben ettim sen etme mantığıyla çözüme gidilebilirdi.

Düşmanlık gütmek, normal bir davranış değildir. Fakat kültürel yönden geri kalmış toplumlarda klan mantığı sürdüğü için öcünü alma doğaldır.

Fakat kişi ancak kendi başını yakar. Kimseye bir şey yapamaz. Çünkü kestiği adam zaten hayatını karartmış, yani zaten ölmüş onu bir daha öldürmenin alemi yoktur.

Hasan TANRIVERDİ