“Ümmetim asla yanlış bir hüküm üzerinde ittifak etmeyecektir.” (bk. Buhârî, 61: 2, 61: 3; İbn Hişâm, s. 824; İbn et-Tiktikâ, el-Fahrî, s. 81; Hammâm ibn Münebbih, Sahîfe, Nº 127, 128)
Demokrasinin olduğu yerde lat ve uzza olmaz… Cahiliye devrinde demokrasi yoktu. Halife seçimiyle geldi ve yaşamadı öldü
“Hep birlikte Allah’ın ipine sımsıkı yapışın; bölünüp parçalanmayın. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani siz birbirine düşman idiniz de Allah gönüllerinizi birleştirdi ve O’nun nimeti sayesinde kardeş oldunuz. Siz bir ateş çukurunun tam kenarında iken oradan da sizi Allah kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle açıklıyor ki doğru yolu bulasınız.”(Al-i İmran /103)
“Ümmetin dalalette birleşemeyeceği” kesin ırkıçılık da şirk… Her insan kendi ırkını üstünler… Her kabile de… Halife devrinden sonra kabile devri başladı kerbelalar yaşandı ümmette… Esmaya hadimlikle görevliyiz… İlahi dinin kökü esma bu hadimlik… Esmaya hadimlikle uyumsuz hal eylem düşünce İslâm değil… Birleştirici değil; yani günah yani küçük şirk… Kavimcilik ırkrçılık şirktir… Kitabımız kitapta geçen her nehiy ve her emirden kaçış günah diye adlandırılmış ama küçük şirk bunlar… Çünkü esmaya uymsuz hal ve düşünceden beslenir… İsyanlar şirktir… Ama küçüklü büyüklü bu şirklere günah denilmiş… Yani Allahtan nefse eneye dönüştür bunlar da… Nefis ve şeytan puttur.küçüklü-büyüklü Allahtan bunlara dönme der yüce kitabımız…
Ümmet şirkde birleşmez… Çünkü ayetler, hadisler, icmalar engel olur… Mezhepler tarikatler engel olur….
Cahiliye devri dört halife devrinden sonra ümmete sızdı… Zamanımızda zirveleşti… Kerbelalar sayısız… Bilaller sayısız dünyamızda, yasirler… Ve Ebu talipler yok mahalleri yok… Birleşmiş milletler “Dünya beşten büyük “dediği gün Ebu talip mahallesine kavuşacağız…. Kur’an doğruanlaşılmadı demenin bunu sebep göstermek ise tam bir absürt düşünce… Zamanımızda zekat sistemi işlemiyor. Gençler geçim korkusuyla evlenmiyor… Namaz fuhşiyattan uzaklaştırmıyor… Ticaret harama yakın… Yaşayan din yok. Birleştiriciliği yok dinin…
Ben şair Oldum
Ben şair oldum
Onu gördüğüm günden beri
Şiirlerim göz yaşı
Ben bülbül oldum
O gülü gördüğümden beri
Gül ateş oldu yaktı beni
Ben hak aşığı oldum
O kulu gördüğüm günden beri
Yol ateş oldu yaktı beni
Yıldızlar bana dost yıldızlar bana yar
Uykular haram
O kulu gördüğümden beri
O kulu gördüğümden beri
Gecemin kuşlarıdır yıldızlar
Gündüz yuvalarına dönen
Gönlümün kuşlarıdır yıldızlar
Bu kuşların gagasında ışık var
Yıldızlar yar
Yanıp yanıp sönen