Şair-Mimar Cengiz Bektaş Yaşamını Yitirdi

Yağmur Sonrası

 

Yolların karıştığı yerde

Birdenbire

Bardaktan boşanırcasına

Yağdın yüreğime.

 

Toprağın ve benim

Yüreğimiz kabarık

Toprak güneşi düşünüyor ben

Ne güzel düşünüyorum seni bilsen.

Cengiz Bektaş

Ülkemizin önemli mimarlarından Cengiz Bektaş, 20 Mart 2020 Cuma günü yaşamını yitirdi. Bektaş’ın ailesi kamuoyuna bir mesaj yayınlayarak, koronavirüs tedbirleri nedeniyle cenaze töreninin aile arasında yapılacağını duyurdu.

Türkiye’nin önemli mimarlarından biri olan, sayısız yapıya imza atan ve uzun yıllardır Evrensel gazetesinin yazarları arasında yer alan Şair Cengiz Bektaş hayatını kaybetti.

Cengiz Bektaş’ın ailesi, kamuoyuna bir mesaj yayınlayarak daha büyük acılara yol açmamak için aile arasında düzenlenen bir cenaze töreniyle İstanbul’da toprağa vereceklerini açıkladı:

Ailesinin yayınladığı mesaj şöyle:

“Sevgili dostlar, birçoğunuzun duyduğu doğru; ne yazık ki sevgili Cengiz Bektaş’ı yitirdik. O’nu uğurlarken yanımızda olmak istediğinizi biliyoruz. Bunu biz de isterdik ama bildiğiniz gibi zamanın tuhaf bir aralığından geçiyoruz. Böyle bir aralıkta O şöyle derdi; “Kalben burada olduğunuzu biliyorum, n’olur gelmeye kalkmayın” Elçiye zeval olmaz. Lütfen O’nun bu isteğine uyun ve O’nu anmak için iyi bir zamanda buluşmak üzere sevgiyle ve sağlıkla kalın.”

Cengiz Bektaş Kimdir?

26 Kasım 1934’te Denizli’de doğan Cengiz Bektaş, orta öğrenimini İstanbul Erkek Lisesi’nde, yükseköğrenimini DGSA Süsleme, Mimarlık Bölümleri ile Münih Teknik Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’nde yaptı. 1959 yılında yüksek eğitimini tamamladı. 1960’ta Alman şehircilik kurslarına katıldı. Almanya’da serbest mimar olarak çalıştı. Orada girdiği iki yarışmada ödül aldı. ODTÜ’ye öğretim görevlisi olarak çağrılınca, Türkiye’ye döndü. 1962 – 63 öğretim yılında ODTÜ İnşaat İşleri Başkanlığı, Mimarlık işliğini bir yıl yönetti.

1963’te Ankara’da Oral Vural ile birlikte kendi mimarlık işliğini kurdu. 1963–69 yılları arasında yalnızca altı yıl süreyle mimarlık-şehircilik yarışmalarına girdi. 25’in üzerinde ödül kazandı. Cumhuriyet dönemi mimarlık tarihi örnekleri arasında sayılan yapılar gerçekleştirdi. 2 kez Ulusal Mimarlık Ödülü aldı. Akdeniz Üniversitesi (Antalya) Sosyal – Kültürel Özek yapısıyla 2001 yılında Uluslararası Aga Khan Ödülü’nü kazandı. Ankara’daki Türk Dil Kurumu yapısı, mimarlarca Cumhuriyet dönemini simgeleyen yirmi yapıdan biri sayıldı.

Cengiz Bektaş, 2014 yılında Uluslararası Mimar Sinan Ödülü’ne layık görüldü. Ayrıca 2016 yılında, Ulusal Mimarlık Sergisi ve Ödülleri’nde Mimar Sinan Büyük Ödülü’ne layık görüldü.

Cengiz Bektaş 1950’de, Denizli’de yayımlanan yerel gazetede yazdığı köşe yazıları ile yazın yaşamına girdi. 1954’te DGS Akademisi’ndeki, Bedri Rahmi’nin seçici kurulda olduğu şiir yarışmasında birincilik kazandı. 1960 yılında Fazıl Hüsnü Dağlarca, Türkçe Dergisi’nde Bektaş’ın şiirlerini Türkiye’de ilk kez yayımladı.

Şiirleri on altı dile çevrildi. Şiir betikleri ile birlikte mimarlık, kültür konularını işleyen 106 yapıtı vardır. Yurtdışında, yurt içinde sayısız toplantıya katıldı, bildiriler verdi.

Aşağıdaki seçme şiirlerini empatik bulacağınızı düşünüyorum. Dilerseniz birlikte okuyalım.

Günlerdir

Seni düşünmek mutluluğunu yaşıyorum

Damla damla damıtarak

Yeşili doğduğu yerden alıp

Bir olgun yaprağa büyüterek

*

Gözle görülüyor

Seni düşündüğüm

Yudumlar gibi

Bir orman gölüne dalar gibi

Mor menekşeleri büyütür gibi

Düşünüyoruın seni.

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

Her Yerden Geliyorum

 

Suya uydum,

Bıraktım ışığa kendimi.

*

Günün sonu,

Hüzünse hüzün,

Her şey parmak ucu,

Yanı başımda…

*

Ağırlığım bitti,

Yere değmiyorum.

 

Mora varış buluşma,

Her yerden geliyorum.

*

Artık hep gelirim…

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

İnanç Çiçekleri

 

Her yanımız çiçek,

Sevmek çiçekleri,

Yaşamayı sevmek,

Çalışmayı sevmek…

*

Sevmek işimizi,

Elimizin, usumuzun emeğini,

Dolu dolu,

Yüreğimiz titreyerek..

Sevmek işimiz,

Bizden olanı,

Dosdoğru sevmek,

“Dostuna dost, düşmanına düşman”

Olmayı bilerek…

İşimiz sevmek,

Yerimizi, yurdumuzu,

Suda yelde ateşte,

Sevmek birliğimizi…

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

 

Kansu

 

Önce sen bildin moru

Bir Anadolu sabahına el koyar gibi

Devrimci günlüğünden

Çocuksu gözlerinden

Çırpınan yüreğinden

*

Ekmeği bölen köylü elleri gibi

Sevişmesinden Tolstoy’un yaşamla

Davul yüreğiyle

Nâzım’a

Karacaoğlan gelişin

Önce insan

Deyişinden bildim seni

*

Zor günde yiğitliğin

Ozanlığın bilgeliğin

İçinde kırıklıklar

Sevgi sevgi bakışın

Halkça

Kurtuluşa

Gününde türkü yakışından

Tanıdım seni.

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

 

Sevdi de…

 

Bir yastığa baş koyduğum,

yaşamı zeytinde,

somunda

bölüştüğüm.

*

Her yanı balkan

yollarda,

bir uçtan bir uca,

sularda…

*

Bakla sofa, nohut odalarda

sarılıp bir olduğum.

*

Sevdi de ben oldum..

*

Bil ey

mayıs yağmuru!

Sevdi beni,

özeğim dedi,

yazdı küçücük defterlere incecik,

ben ben oldum…

*

“Biliyorum,

seviyor hala,

sevmese yaşar mıyım?”

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

Soru

 

Derinden düze taşıp gelen su

Varıp çiçeklere yatak olan su

Bilir mi karasevdayı

*

Bir yansıma bir gölge bir de kendi

Bıçak gibi

Saplanan sulara gövdesi

Yaprakları dağılıp giden ağaç

Bilir mi karasevdayı

*

Yeşile maviye karşı

Yağmura güneşe kara bulutlara kara

Göğe karşı

Küçücük

Ak çiçek

Bilir mi karasevdayı.

 

Cengiz Bektaş

(1934 – 2020 )

*