İnsan hayatında bazı olaylar vardır, hafızamıza öyle kazınmıştır ki arkadaşınla dertleşirken, şakalaşırken, sohbet ederken, konu, ister istemez gelir eski hatıralara dayanır.
-Ne güzel gömleğin var yakışmış.
-Kızım doğum günümde aldı.
-Tebrikler.
– Raci abi seni de her gün bir başka gömlekle görüyorum, çoğu zamanda beyaz renkli.
-Gömlek dedin de anlatayım sana bak:
Yıl 1965 bir gömleğim vardı. Beyaz, naylon, yakası kirlenince her gün yıkar yıkar akşamdan sabaha kurutur kurutur giyerdim. Orta okulu bitirdim, mecburen liseye Trabzon’ a gideceğim. Yatağımı yorganımı zula yaptım, omzuma aldım, elimde de pompalı gaz ocağı hafif belim bükük bir vaziyette Molozdan Meydana doğru giderken tam karşımdan da iyi giyimli yanında eşiyle biri geliyor. Beni fark etmesin diye hafif yanladım. Utandığımı anlamış olacak ki yanıma yaklaştı.
-Ne o delikanlı nereden böyle?
-Okumaya geldim ev tuttuk da.
-Bak ta oralardan okumaya geliyorsun. Bunca zahmete katlanıyorsun. Şeref duymalısın, bunda utanılacak bir şey yok oğlum .Hadi kolay gelsin.
Yokluk vardı. Babam genç yaşta vefat etmişti. Annem ne yap yap illa da okuyacaksın. Üç ineğim varsa birini satarım diğer ikisinin sütü yağı bize yeter diyordu.
Yolda rastladığım o sevimli adamda böyle deyince bana moral oldu.
Ertesi gün yeni yıkayıp içine kömür koyup ısıttığımız ütüyle ütülediğim o beyaz gömleği giyip okula başladım. Çok heyecanlıydım, üçüncü dersti, hiç unutmuyorum, sınıfın kapısı açılınca o dünkü karşılaştığımız adam karşımdaydı. Edebiyat dersimize giriyordu. Beni görünce “seni bir yerden gözüm ısırıyor” dedi.
“Dün yolda rastlamıştın ya” deyince içten bir gülümsemeyle ”tamam” dedi.
Şimdi gel de okuma, gel de o öğretmenin gözüne girmek için çalışma!
Gel de bu vatan için ölme!
Bütün öğretmenlerimiz ama bütün öğretmenlerimiz bize Allah, Vatan, Bayrak, doğa sevgisini, anne, baba sevgisini nakış nakış ruhumuza işlediler. Tıpkı o Edebiyat Öğretmenim Mehmet Aydın gibi…
Allah onlardan razı olsun.
Hala hayattadır, zaman zaman giderim ellerinden öperim.
-Şimdi anladın mı üzerimdeki bu beyaz gömleğin güzelliğini!..
Yaaaa. Diyor ya zatı muhterem; “neredeeeeen nereye geldik” Bize vatan, millet, bayrak aşkı aşılayan öğretmenden; ATATÜRK düşmanlığı, bayrak düşmanlığı, TC kimliği düşmanlığı vs.
Gerçekten nereden nereye gelmişiz be. Vefasızlığı, onursuzluğu Allah kahretsin.