En Sevgili Hediye

Genç kadın yeni yıl hediyesi alma telaşında elinde poşetlerle mağazadan mağazaya geziyordu. Herkesi düşünmüştü. Aile bireylerine, arkadaşlarına hatta kendisine bile hediye almıştı. Yolda giderken bir eksiklik hissetti. Sanki eksik bir hediye vardı. Poşetleri gözden geçirdi. Ne eksik bir poşet ne de unutulmuş bir kimse vardı. Düşünceli bir şekilde ilerlerken aniden zaman dondu. Etrafındaki insanlar kıpırdamıyor, hava, su, doğa hiçbir tepki vermiyordu. Eksikliği o anda buldu, sevdiği yoktu. Sevdiği olsaydı da deseydi;

“Canım Aşkım;

Şimdi neye ihtiyacım var biliyor musun? Koluna girip yorulup düşünceye kadar yürümeye ihtiyaç duyuyorum. Uzun uzun konuşmamıza gerek yok, soğuğa ve mesafeye aldırmadan sadece seninle yürümek istiyorum. Hiçbir şey umurumda değil. Senin varlığın benim için yeterli, yan yana aynı yolu kat etmekten başkasını istemiyorum.  Varsın gece olsun, her yer karanlık ve ıssız olsun, bizim ışığımız bize yeter. Önümüzü yönümüzü buluruz.

Şimdi seni ilk gördüğüm günü hatırlıyorum ve yıllar önce sana dair gözümün önünde hayal meyal bir görüntü beliriyor. Aklıma düştüğün gün ile geçmişi bir tabağa koyuyorum. Bir onun tadına bakıyorum, bir diğerinin tadına bakıyorum. Anlıyorum ki yıllar bizi çok değiştirmiş. Çocuksu sevinçlerimizin yerini aşk almış. Ne güzel yapmış. Yalnız şikayetçiyim geçen zamandan bizi bizden çalan yıllardan, yollardan şikayetçiyim. Bunca zaman geçti ömrümden, ruhuma güneş gibi doğmanı beklemek yıllarımı aldı. Seni bulmuşken kaybetmeyi göze alamam. Sana bir nefes kadar yakın olup da, senden kilometrelerce uzak olsam da artık sensiz kalamam. Sana bu hainliği yapamam. Sesini duyduğumda kalbimin çırpınışını sana anlatamam. Çünkü eminim ki ellerim ellerine bir kez dokunsa ruhum yanacak. Hücrelerimizin temasından ani bir kıvılcımla alev alacağız da biz aşktan tutuşacağız. Gözlerim gözlerinin büyüsünde kaybolacak, bakışlarının sıcaklığıyla içim kavrulacak. Kolların sarmalarsa beni, un ufak olup toz halinde ruhuna işleyeceğim. Böyle bir durumda sana tutkuyla bağlanmış yüreğim ya çok hızlı çarpacak ya da pili bitip duracak.

Sen gökyüzü ol, ben de senin için hem ay hem de güneş olayım. Gece gündüz beni kucaklasın.

Sen toprak ol, ben de su olayım. Her filizine oluk oluk akayım.

Sen bulut ol, ben şimşek olayım. Her sıkıntına ben karşı durayım.

Sen sonsuzluk ol, ben evren olayım. Senin içinde kaybolayım.“

Olsaydı keşke ona da hediye alsaydı. Birlikte tatil planı yapabilseydiler.

Kendine geldiğinde otobüs durağına varmıştı. Önce durağa ve insanlara baktı sonra kendine baktı. Otobüse binip evinin yolunu tuttu. Kapıda onu yalnızlığı karşıladı. Gözleri boşluğa bakarken, içerideki uzun sessizliği telefon sesi dağıttı. Telefon konuşması bittiği an oturup en sevgiliyi umutla bekleme kararını aldı.