Bu yazı gazetede yerini aldığı zamana kadar çok önemli bir gelişme olur mu bilmem ama an itibariyle seçimler yenilecek gibi duruyor.
Çok partili dönemin başladığı günden bu yana birçok erken genel
seçim ve normal seçimler yapıldı. Bunlardan Demokrat parti, Adalet Partisi, Anavatan Partisi ve Adalet ve Kalkınma Partisi tek başına iktidara gelmeyi başardı. Bunu dışında ise ortaya “parçalı” bir durum çıktı.
Bugün 32 yaşı altında olanlar hep tek başına iktidar gördü. Çünkü üç dönem Adalet ve kalkınma Partisi tek başına iktidara gelmişti. Bu şu demekti ki yeni nesil koalisyon nedir bilmiyordu.
Son seçimde de herhangi bir parti tek başına gerekli çoğunluğu sağlayamadığı için kanun gereği koalisyon harici bir çoğunluk hükümeti kurulamayacak demekti. Kır beş günlük sürenin dolmasına saatler kaldı.-Tabii bu yazı kaleme alınana kadar.- Kısaca seçimler yenilenmesi gerekiyor.
Seçimler, Yüksek Seçim Kurulunun belirleyeceği bir tarihte yapılacak. Tekrara aday adayları belirlenecek, bunlardan bazıları kesi aday listesine girecek, propaganda süresi başlayacak ve yeniden sandık başına gideceğiz. Bu siyaset tarihimizde bir ilk olacak.
Siyasi tarihimiz koalisyon, “ara rejim” ve tek başına iktidarlar gördü. “Ara rejim” kavramı ise çok trajiktir. Bazı güçlerin millet iradesinin dışında bir yönetimi sahneye koymalıdır ki adına tam olarak bir şey konulamamış ara rejim denilmiştir.
Peki koalisyon neden kurulamadı?
Burada geniş geniş siyasi analiz yapacak bir bilgim yok. Şunun yüzünden bunun yüzünden gibi polemik konusu olacak cümlelerde kurmak istemem. Şayet öyle bir şey yaparsam bir “taraf”tan bakmış olurum.
Mevcut seçiler sonunda çoğunluk için gerekli dört ihtimal vardı. Ya birinci partiye diğerlerinden biri ortak olacaktı, ya da birinci parti dışındakiler anlaşacaktı. Matematik bunu gerektiriyordu. Kısaca buna evdeki hesap da diyebilirsiniz.
Anlaşma denilen şey insanlar arasında olunca bu işin anlaşamama gibi bir durumu da vardı. Kısaca anlaşamadılar ve kanun gereği kararı millete bıraktılar.
Şimdi; bundan sonra şöyle olur böyle olur gibi bilmişlik taslayanlardan değilim. Biz kanun gereği konuşur, yazarız. Sandık milletin önüne konur millete de kararını verir. Hepsi o kadar. Şöyle olur, böyle olur demek bir nevi propaganda yapmak demek olur ki böyle tahminde bulunan insanlar bunu her bulduğu yerde söylüyorsa herhangi bir parti adına konuşuyor demektir.
Ülkede ne kadar yüksek sesle tahmin yapan biri varsa pek bir şeyden anlamıyor demektir. Yüksek sesle tahmini veya temenniyi ancak politikacılar yapar ki bu da onların işi. Çünkü her siyasi görüş temsilcisi kendisini vatandaşa anlatacak ve onun teveccühünü kazanmaya çalışacaktır. Hem hakları hem de görevleri.
Üzerinde resmi siyasi kimliği olmadan fikir beyanında bulunan kişi veya kişiler millete karşı saygısızlık yapmış olur. Böyle olur, şöyle olacak demek millet adına karar vermek demektir ki buna hariçten gazel okumak da denir.
Her parti de kendine güvendi milletin hakemliğine başvurulmasını istedi. En azından bu da iyi bir şey. Demek hepsi de milletin kararına saygı duyacak.
