Hani Nerede Yeni Yıl Dediğimiz Yıllar?

Koskoca bir yılı daha devirip yeni bir yıla merhaba diyeceğiz umutlu bekleyişlerle… Belki mutlu, belki mutsuz, belki umutlu, belki umutsuz merhabalar olacak yeni bir yıla girerken, fakat gizli umutlara gebe olacak tüm yürekler. Her yer ışık ışık olacak, bağrışmalar, çağrışmalar… O parlak gecenin içinde ol(a)mayanlar kalplerine koydukları ümit ışığıyla tatlı hülyalara dalacak içindeki sessiz çığlıklarıyla…
Yeni yıldan beklentiniz nedir sorusuna yılların bir insana ne gibi bir faydası olabilir ki diyerek suale sualle cevap vermek istiyorum. Yıllar sadece geçer. Kimine şimşek gibi hızlı, kimilerine de geçmek bilmez aheste aheste. Yıllar alnımızdaki çizgilere çizik eklemekten, ahir ömrümüzü tüketmekten başka ne yapabilir ki? Taze acılar bayatlar sadece yıllar akıp giderken. Kimleri, neleri unutturmaz ki… Bazen unutmak en iyisi belki de… Yıllar hep geçecek, eskiyecek, yeni girecek yıl gibi. Hani nerede yeni yıl dediğimiz yıllar? Hepsi eskidi tıpkı bu yeni yılın eskiyeceği gibi. Hayat hep aynı akışıyla devam edecek acısıyla, tatlısıyla. Hiçbir şey geçmeyecek yıllar geçse de. Sevgi, nefret, acı, tatlı, savaş, barış, aydınlık, karanlık vs. hep olacak hayatımızda. Yıllar hiçbirini alıp götüremeyecek. Sadece günleri, haftaları, ayları takvim yaprağından koparacak, dalından kopup savrulan sonbahar yaprakları gibi. Her kopan, her savrulan yaprağın ardından başka takvim yaprakları çıkacak insanlara umut dağıtan. Yapraklar kopsun tek tek. Ama umudunuzu koparmayın yüreğinizden. Nakış nakış işleyin, süsleyip püsleyin umutlarınızı mağrur bir gelin gibi…
Umudunuz, beklentiniz hep var olsun. Ama yıllardan medet ummayın. Medet umduğunuz kendiniz olun. Yıllar yılları eskitmezdi elinde olsaydı. Ama bizlerin elimizden gelip de yapabileceğimiz çok şeylerimiz var. Bunun için yılların gelip geçmesini beklemeyelim. Bir an önce harekete geçelim. Yıllar bizi eskitmeden biz yılları eskitelim. Eskiteceğimiz yıl için çokta fazla sevinip tepinmeye gerek yok. Bendeniz her yıl olduğu gibi sıcacık evimde, sarıp sarmaladığım, süsleyip püslediğim gizli dualarımı sıcacık yüreğimle Rabbime yönelteceğim. Bir duam da yeni yılı geçen yıllardan daha az acıyla, daha az felaketle atlatabilmek olacak.  Aynı zamanda da şükredeceğim nefes alabileceğimiz bir doğa verdiği için. Doğanın her parçası doğada kalsın. Nefesimizi kesmeyelim bir gecelik eğlence için. Acımadan kesip, süslediğiniz her çam fidanı nefesimizden nefes çalıyor. Oksijenlerimizi çoğaltalım, azaltmayalım. Lütfen bize hayat veren güzelim ağaçlarımıza kıyıp boylu boyunca devirmeyelim. Devirdiğimiz tek şey yıllar olsun.
Bir yıla daha veda ederken eski yıldan sesleniyorum. Güzel olan hiçbir şeyi ertelemeyin. Tüm ertelenmeyen güzellikler sizlerle olsun sevgili dostlar. Yıllar eskise de yüreğinizdeki çocuk, bitmeyen umutlarınız tazeliğini hep korusun. Yeni dostluklara yelken açarken eski dostluklarınızı eski yıllarda bırakmayın. Onları yüreğinizde taşıyın hep yeni yıllara, uzağınızda, yakınınızda olsalarda…
Ayşe YILMAZ
DOĞA(L)CA
ay@yerelyonetim.net